تصویر دو همکار و دوست خوب تلویزیونی

نصیب و مجید و من هر سه کارمند رادیو تلویزیون ملی ایران بودیم. نصیب ما سینماگر اوانگارد و مستند ساز بود و در قسمت پژوهش تلویزیون که مدیرش زنده یاد فریدون رهنما بود کار میکرد. مجید اگر درست یادم مانده باشد، مستند ساز و سریال ساز بود .اما من که دیرتر هم کارمند شده بودم اگر چه حکمم کارگردانی فیلم بود اما گسترش جنبش سینمای آزاد برایم اهمیتی بیشتر از کارگردانی فیلم داشت. هر چند من هم از نظر اداری کارمند قسمت پژوهش بودم اما در عمل سرپرستی جنبش سینمای ازاد در ۲۰ شهر ایران را که خودم ایجاد کرده بودم بعهده داشتم.دفتر کارم هم در سه را ه عباس اباد وکوچه طاهری بود هر چند من برای زنده یاد فریدون رهنما ارزش واعتبار بسیار قائل بودم وحضور او را در ایجاد وگسترش سینمای تجریی، سینمای آزاد،وسینمای اوانگارد موثر میدانم اما اداره ومسئولیت سینمای ازاد در سراسر ایران بعهده خودم وبچه های سینمای آزاد بودو هیچ شخص ومقامی در اداره سینمای ازاد کوچکترین دخالتی نداشت. وقتی انقلاب شد، من خیلی زود زادگاهم را ترک کردم ودر جمهوری اسلامی حتا یک روز هم کار نکردم ،مجید ونصیب ما ماندند ومجید سالهای بعد به تبعید امد اما نصیب در داخل ماند دچار پیری زود رس هم شده بود وخودش را بازنشسته کرد. من دیگر حتا یک بار هم ندیدمش.روز های پایان عمر نصیب(تصویر اول از سمت راست پیراهن قرمز راه راه) روزهای غم انگیزی برای او وبرای من بود ، در ان شرایط خیلی به من احتیاج داشت امادریغ و درد که من به تبعید امده بودم و با خود عهد بسته بودم تااین نظام هست بر نگردم. وقتی تصویر زیر را مجید عزیز منتشر کرد تمام خاطره ها ی زشت وزیبای گذشته جلوی چشمم مجسم شد. تنها او ومادرم را میدیدم که به فاصله کوتاه از هم خاموش شده بودند . من چنان غرق در گذشته بودم که بی انکه به رختخواب بروم خوابم بوده شاید باور کردنش برایتان سخت باشد که مادرم را در خواب دیدم که رویم را میپوشاند، وقتی از خواب پریدم نزدیک صبح بود. دیگر خواب معنا نداشت برخاستم و این یاداشت را نوشتم بدون ادیت میگذارم روی صفحه .هنوز هم از تاثیر کا بوس ها ی چند ساعت پیش رها نشده ام ،نصیب همچنان با من است

***
حالا یاداشت کوتاه مجید عزیزرا با سپاس از او با هم بخوانیم:
( تصویر دو همکار و دوست خوب تلویزیونی درعکس دسته جمعی بهمن نازنین بود
لازم شد یادی بنمایم از آقای نصیب نصیبی و سعید نادری ازکارگردانهای فیلم تلویزیون که دوران خوبی با هم درتلویزیون شبکه اول جام جم داشتیم یاد نصیب نصیبی عزیز گرامی باد و ازسعید نادری مهربان خبری ندارم. امیدوارم سلامت و پاینده باشد)