نیاز به گفتن من نیست که نشریه طنز توفیق خودپدیداورنده طنزدر مطبوعات ان زمان است .اکثر طنز نویسان معاصر همکاران ان دوره ی توفیق بوده اند،زبان گزنده توفیق گاه کار دستش میداد بار ها توقیف شد.یک بار که توقیفش کرده بودند جلد سیاه منتشر کرده بود ونوشته بود بازهم (تو )قیف شدیم . یک خاطره دیگرهم بیاد دارم اما چون سال ها ازان دوره میگذرد ممکن است خیلی دقیق بیادم نمانده باشد . من قبل از شکل گری جنبش سینمای ازاد خوب از جوانان تازه کار ی بودم که با ماهنامه نگین زنده یاد محمود عنایت همکاری میکردم .مدیر داخلی نگین بودم ولی نگین تشکیلاتی نداشت. دوتا اطاق داشتم یکیش اطاق مدیر بود که گهگاه که عنایت می امد دفتر یکی دوساعت میماند ومیرفت. ( همین دفتررا هم انقلابیون خمینیست غارت کردند) من همیشه دفتر بودم وبا اکثر نویسندگان هم در همان دفتر اشنا شدم. یک روز دعوت نامه رسمی امد دفتر که روزنامه توفیق اعلام کرده بود که برگه ای از قتل فلور(زنی که شایع بود با مقامات ارتباط داشت)بدست اورده است.من هم از دفتر نگین رفتم به دفتر توفیق در خیابان شاه اباد. دعوت رسمی بود ووقتی خبرنگاران جمع شدند یکی از برادران توفیق فکر کنم حسن توفیق بود امد میان خبرنگاران ویک برگه خشک هلوهم دستش بود. واین اقدام که در خود طنز قوی ای هم داشت قهقهه خبرنگاران را به همراه داشت.
آخرین دیدگاه‌ها