از مبارزات پناهجویانِ متحصن در چادرهای اعتراضی در هلند
توسط: پراکسیس
13 November 2012
گزارش ازطاها زینالی
مقدمه: هم‌زمان با پیشرفت مبارزات پناهجویان در آلمان، چندی است که شعله مبارزات پناهجویی در هلند نیز فروزان شده است؛ جایی که اخیرا طرح جدیدی در راستای «مجرم‌سازی پناهجویان فاقد اقامت قانونی» در ابعادی وسیع در حال انجام و بررسی است. متن زیر حاوی فراخوان اخیر پناهجویان معترض و ترجمه‌ی بخشی از بیانیه‌ی آنها در پیوست این فراخوان؛ و نیز مختصری در دو قسمت، از آن چه در روند مبارزات پناهجویان گذشته است می‌باشد.
۱. فراخوان «هیچ انسانی غیر قانونی نیست»:
پناهجویانِ متحصن و اعتصاب کننده در چادرهای اعتراضی دن‌هاخ و آمستردام (۱) که چندین ماه از اعتصاب و اعتراض‌شان نسبت به وضعیت و شرایط اسفناک پناهجویی می‌گذرد، از ۱۰نوامبر سومین رالی اعتراضی‌شان را در خیابان‌ها و اماکن عمومی و در مقابل مقرهای سیاسی و دولتی در هلند آغاز کرده‌اند؛ که تا ۱۷نوامبر ادامه خواهد داشت.
شروع این حرکت با برگزاری تجمع بزرگ اعتراضی در آمستردام در ۱۰نوامبر بود (۲)؛ سپس آکسیون و میز آگاهی‌رسانی در ایستگاه مرکزی قطار در دن‌هاخ در روز ۱۱نوامبر؛ و تظاهرات اعتراضی در برابر وزارت دادگستری، بر علیه قانون «مجرم‌سازی پناهجویان بدون جواب» در روز ۱۲نوامبر پیش‌تر برگزار شد. اما گام‌های بعدی این رالی اعتراضی در روزهای آتی به شرح زیر است:
سه‌شنبه ۱۳نوامبر نیز در اعتراض و مخالفت با طرح مشترک دو حزب در قدرتِ «حزب کارگر / PvdA» و «حزب مردم برای آزادی و دموکراسی / VVD» در راستای «مجرم‌سازی پناهجویان بدون اجازه‌ی اقامت»، تظاهرات اعتراضی در محل نشست حزب VVD برگزار می‌شود.
Location: For Nieuwspoort, Lange Poten 10 / Time: 19:00
چهارشنبه ۱۴نوامبر میز آگاهی‌رسانی در محل شهرداری دن‌هاخ به هدف اطلاع‌رسانی به مردم از وضعیت پناهجویان و اعتراض آنان برگزار می‌شود.
Location: The Hague City Hall / Time: 12.00
پنج‌شنبه ۱۵نوامبر؛ روز برگزاری تجمع اعتراضی در برابر سفارت آلمان و برای اعلام همبستگی با پناهجویان متحصن در چادر اعتراضی و پناجویانِ در اعتصاب غذا در برلین، که در وضعیتی دشوار و با سرکوب دولتی منزجر کننده‌ای به سر می‌برند می‌باشد. در واقع این تجمع در راستای اعلام همبستگی با اعتراضات پناهجویی در سایر کشورهای اروپایی است.
Location: Embassy of Germany, Groothertoginnelaan 18 / Time: 14.00
در روز جمعه ۱۶نوامبر؛ آکسیون ویژه‌ای در یادبود همه‌ی قربانیان سیاست‌های پناهنده‌ستیز و مهاجر ستیز دولت هلند با عنوان « ناپدید می‌شوند با مرگ … اما فراموش نمی‌شوند /“Verdwenen of dood… maar niet vergeten!”» برگزار می‌گردد. برنامه با پیاده‌روی از محل چادرهای اعتراضی با به همراه داشتن مشعل‌هایی به همراه شعار مورد اشاره و لیست اسامی قربانیان به سمت مرکز شهر دن‌هاخ و عبور از خیابان‌های اصلی مرکزی شهر انجام خواهد شد.
Locatie: Koekamp / Tijd: 19:00
در روز شنبه ۱۷نوامبر؛ به عنوان روز آخر از رالی هشت روز‌ه‌ی اعتراضی، تظاهراتی با شعار «هیچ انسانی غیرقانونی نیست / “Geen mens is illegaal!”» در دن‌هاخ برگزار خواهد شد. پناهجویان متعرض برگزار کننده‌ی این اعتراضات، خواهان پیوستن همه‌ی سازمان‌ها و انسان‌های مبارز در هم‌صدایی با فریاد حق‌خواهی پناهجویان، به این تجمع اعتراضی هستند. معترضان مصمم‌اند تا در برابر وضعیت اسفناک پناهجویان که روز به روز بدتر و بدتر می‌شود و خصوصا در برابر مجرم‌سازی و محکومیت و زندانی کردن پناهجویان بدون حق اقامت بایستند. و در این راستا از همه یاری می‌طلبند. به فراخوان پناهجویان بپیوندید و از خانواده و دوستان خود نیز بخواهید تا بپیوندند.
Location: Koekamp / Time: 14:00 شروع آکسیون روز شنبه از محل چادرهای اعتراضی دن‌هاخ)
۲. بخشی از بیانیه‌ی پناهجویان:
ما خواهان یک راه حل انسانی برای همه‌ی پناهندگان و پناهجویان هستیم. اغلب ما در پاسخ به درخواست پناهندگی‌مان پاسخ رد دریافت کرده‌ایم و این در حالی است که به کشورهامان نیز نمی‌توانیم برگردیم. ما نه حق دریافت اقامت داریم و نه هیچ چشم‌انداز و امکانی برای ادامه‌ی پروسه!
با این حال ما تنها برای خود و کسانی که در وضعیت مشابه قرار دارند، مبارزه نمی‌کنیم، بلکه ما برای همه‌ی پناهجویان مبارزه می‌کنیم؛ پناهجویانی که همچون اسیران در کمپ‌های پناهجویی ایزوله و نگهداری می‌شوند؛ پناهجویانی که بدون هیچ‌گونه حق حیات، بیمه، سرپناه و حتی خوراک در خیابان‌ها رها شده‌اند؛ و نیز پناهجویانی که به دلیل بی‌پناهی‌شان در زندان‌ها به سر می‌برند.
کشوری مانند هلند، باید به این پناهجویان امکان اقامت دهد و برای آنها سرپناه و امکانی فراهم سازد تا آنها زندگی نرمال و معمولی‌شان را بسازند. هرگز نباید فراموش کنیم که «وجود پناهندگان و پناهجویان بی‌دلیل نیست».
ما را در ادامه‌ی اعتراض‌مان همراهی و یاری کنید تا اعتراضات‌مان را هر چه گسترده‌تر کنیم و به پیروزی برسیم. بگذارید همه بدانند که در نهایت دولت هلند چاره‌ای جز توقف سیاست‌های ناعادلانه و غیر انسانی‌اش را ندارد.
ما می‌خواهیم زندگی کنیم و «هیچ انسانی غیر قانونی نیست» (۳).
۳. روایت گسسته زیر نه یک گزارش جامع، بلکه برش هایی از حرکت پناهجویان در چادرهای اعتراضی در دن‌هاخ است:
اپیزود اول: درباره خاستگاه آنکه خارجی و اضافی است!
آن زمان که تحریم‌های همه‌جانبه، عراق را به گورستانِ کودکان و نوزادان و به سرزمین قحطی و فقر بدل کرده بودند، آقای «پیتروان والسام» * سفیر هلند در سازمان ملل، و رئیس کمیته‌ی «تحریم» در این سازمان بود. وقتی آسمان عراق بر اثر آماج بسته‌های مخروطی شکل «حقوق بشر» غربی سیاه از دود بود، نیروی نظامی هلند دوشادوش آمریکا و سایر شرکا مشارکت داشت.
اما حالا که کمپانی «Shell» بزرگترین پروژه‌های نقتی در عراق را برده است؛ حالا که رکود اقتصادی است و بیکارهای هلندی به اندازه‌ی کافی هستند و کمتر به کارگران فوق ارزان غیرقانونی نیاز هست؛ حالا که عراق دیگر عراق نیست؛ حالا که ویرانه‌ای بر جای مانده است، دیگر کار تمام شده است و مسئله‌ی عراقی به خودشان مربوط است. و عراقی‌های آواره‌ای که با هزار بدبختی از مرزها عبور کرده و خود را به هلند، یعنی به سرزمین «دموکراسی» و «حقوق بشر» رسانده بودند و سال‌ها آواره‌وار عمرشان را در بلاتکلیفی در کمپ‌ها گذرانده بودند، به این امید که تحمل این همه فلاکت، روزی به پایان می‌رسد؛ همینطوری فله‌ای غیرقانونی شده‌اند. آنها ماه‌هاست که در خیابان‌ها به مثابه‌‌ی بشرِ بدون حق گذرانده‌اند؛ چرا که حالا به گفته‌ی دولت هلند «حقوق بشر» را در عراق مستقر کرده‌اند. طرفه آن که چند وقتی‌ست که آنها فقط ایلِخال (غیرقانونی) نیستند؛ بلکه به لطف طرح حزب سوسیال دمکرات که با استقبال دست راستی‌ها و فاشیست‌ها روبرو شده، آنها مجرم‌اند و در صورت بازداشت، ابتدا زندانی شده، و پس از ماه‌ها و چه بسا تا پس از یک یا دو سال، که نوبت‌شان رسید، با جیب‌های پر از «دموکراسی» و «حقوق بشر» به عراق برگردانده می‌شوند.
اما شما با در نظر گرفتن همه‌ی مشکلاتی که گریبان‌شان را گرفته و سال‌های عمرشان را تباه کرده، به چهره‌های پرشورشان نگاه کنید؛ هنوز پر امید و با نشاط هستند. پس از سه ساعت در نوردیدن خیابان‌های دن‌هاخ که که یک‌سره شعار داده‌اند؛ با این که بیست ساعت از آخرین باری که غذا خورده‌اند می‌گذرد و شب قبل را زیر باد و طوفان تا صبح لرزیده‌اند، اما هنوز پرانرژی و حتی شوخ طبع‌اند.
اغلب آنها ماه‌ها و یا حتی سال‌هاست که «غیر قانونی» شده‌اند و و در پی آن روزها و شب‌ها را بدون آن که دیده شوند و به حساب بیایند سپری کرده‌اند! ولی حالا با برپایی چادرهای اعتراضی و تحصن در آنجا، آن هم در جایی که بهتر و بیشتر از هر جای دیگر این شهر دیده می‌شوند، و تظاهرات‌های پیاپی در این پایتخت سیاسی کشور؛ آنها از حاشیه‌ها به وسط میدان آمده‌اند و با پدیدار نمودن خودشان، همه این تضادها و تناقض‌ها، را نیز پدیدار کرده‌اند!
بی‌جهت نیست که شهرداری و پلیس دن‌هاخ، همه‌ی تلاش‌شان را می‌کنند که داداگاه به آنها اجازه‌ی پوشاندن چادرهایشان در برابر باد و باران را ندهد؛ که این آوارگان از پا دربیایند؛ و به حاشیه‌ها بر گردند. چرا که خوب می‌دانند که اگر پناهجویان مقاومت کنند و خوابیدن زیر طوفان (مانند امشب) را به جان بخرند، روزبه‌روز بر تعدادشان افزوده خواهد شد، و روزبه‌روز میدان توسط این بشرهای بدون حقوق تصاحب خواهد شد. بی جهت نیست که وحشت برشان داشته، چون خودشان خوب می‌دانند چه بر سرشان آورده‌اند و خوب می‌دانند که اینها چیزی برای از دست دادن ندارند! بله، آنها می‌دانند که وقتی این ناشهروندانِ غیرقانونی جمع شوند و شورش کنند، همه‌ی این تضادها و تناقض‌ها را بالا خواهند آورد، و همه‌ی این دربه‌دری‌ها و فلاکت‌ها را بر سر این شهرِ مرکزِ رسیدگی بر حق و حقوق در جهان، خواهند کوبید.
اپیزود دوم: جایزه صلح نوبل برای اتحادیه اروپا و بلیط برگشت (دیپورت مجانی) برای پناهجویان اعتصابی
بیش از سه هفته از مقاومت پناهجویان در چادرهای اعتراضی دن‌هاخ می‌گذرد و سازمان پناهندگی دولت هلند (ای‌ان‌دِی) و شهرداری و پلیس دن‌هاخ که از هیچ تلاش حقوقی و فشار و آزار پلیسی برای منصرف کردن پناهجویان دریغ نکرده‌اند، به طور رسمی به این حرکت واکنش نشان داده و تعدادی زیادی نامه خطاب به پناهجویان (بدون ذکر نام‌های‌شان) ارسال کرده‌اند و با گشاده‌دستی حاضر شده‌اند مسئولیت باز کردن راه برگشت به کشورهای‌شان (که البته سابقن این حق را نیز نداشتند) و نیز زحمت اسکورت آنها تا هواپیما را متقبل شوند. همچنین در انتهای نامه تاکید کرده‌اند که این تنها راه‌حل پیش‌رو برای پایان دادن به بلاتکلیفی پناهجویان معترض است. پناهجویان اما در پاسخ همان کردند که پیداست!
درست است که لبخندهای‌شان در این عکس نمی‌تواند نگرانی‌شان را از دشواری‌های پیش رو پنهان کند، درست است که تکه‌‌پاره‌های رقصان این نامه‌ها در فضای اطراف چادرها درمانی برای رنج‌هایشان نبود، ولی اتحاد و همبستگی‌شان در این لحظه‌ی منحصر به فرد به افزایش روحیه‌ی پایداری و استقامت آنها انجامید. چرا که این بی‌پناهان نیک می‌دانند که هیچ چیزی برای از دست دادن ندارند و بودن‌شان در کنار یکدیگر (و همچنین امید به دریافت کمک‌های حامیان و کنش‌گران و …) ضمانتی‌ست بر ایستادگی جمعی‌شان؛ و این پیشاپیش نوید پیروزی را برای‌شان به همراه دارد. نویدی که این بار نامه‌های ای‌ان‌دِی در لحظه‌ی پاره‌پاره‌شدن برای‌شان به ارمغان آورد!
سخن پایانی: بی‌گمان مبارزه سختی در پیش است که پایانی نزدیک بر آن متصور نیست. اما فرودستان و ستمدیدگان از دل رزم مشترک‌شان لاجرم به تنی واحد بدل خواهند شد: تنی با هزاران هزار سر و دست! «مردم متحد هیچ گاه شکست نخواهند خورد»!
پی‌نوشت:
۱) برخی منابع برای کسب آگاهی نسبت به چادرهای اعتراضی پناهجویان در دن‌هاخ و آمستردام:
فیسبوک چادر اعتراضی پناهجویی دن‌هاخ (لاهه)
وبلاگ چادر اعتراضی پناهجویی دن‌هاخ
گزارش ویدئویی از چادر اعتراضی پناهجویی آمستردام
۲) گزارش تصویری از تظاهرات اعتراضی پناهجویان در آمستردام در روز یک‌شنبه ۱۰ نوامبر:
Gerechtigheid voor migranten. Justice for migrants / Demonstratie in Amsterdam, 10 november 2012
10-11-2012 Actie Achtdaagse begonnen / Vluchtelingen demonstreren in Amsterdam
۳) متن فراخوان و بیانیه‌ی پناهجویان معترض در لینک زیر در وبلاگ‌شان در دسترس است:
10 t/m 17 november vluchtelingen Actie Achtdaagse
آخرین دیدگاه‌ها