مینا اسدی: زندگی میل و تماشا دارد

زندگی میل و تماشا دارد* کرونا آمد و بر درخت آرزوهای مردم جهان گرد یاس پاشید. من هم با همه ی سن و سالم می خواستم تا آنجا که می شود روی زمین باشم وهمه ی زیبایی ها و حتا زشتی های دور وبرم را به بینم .گفتم به شیوه ی خودم کرونا را مهربان…

ادامه مطلب

مینا اسدی: به یاد ویدا قهرمانی

ویدا دوست نازنینم مرد. سالی از او بیخبربودم. غرق در لحظه… لحظه ی زندگی، و مشکلات تبعید، در قایق کوچکی در میان دریای توفان زا نشسته بودم و ساحلی در تیر رس نبود.. او در لس آنجلس و من در این گوشه ی دور دنیا. آن سالها که من به دور دنیا می گشتم و…

ادامه مطلب

مینا اسدی، اولین نفر و این میکروفون صاحب مرده + پیش آغاز ما

 پیش آغاز ما  زمان به سرعت برق گذشت جوان بودیم با کلی امید و آرزو که به تبعید پرتاب شدیم ، در این مدت که طولانی شد بسیار دیدیم و بسیار شنیدیم، از شکست ها از پیروزی ها، از مقاومت ها از وادادن ها از ساخت و پاخت ها از پاک و منزه مانده ها…

ادامه مطلب

دست بوس و پای بوس و کیف کش – مینا اسدی

  نه …نمی نویسم .خبر توی سرم راه می رود …میزنم به خیابان… به تماشای درختان ….و رهگذران و کلاغان… راه می روم شتابان…می دوم که خبر از من جدا شود و دست از سرم بردارد…خودم ،با خودم حرف میزنم با صدای بلند:احساسات را کنار بگذار….مودب و محترم باش …خانم بشو! خانم می شوم و…

ادامه مطلب

کارگر جان از مینا اسدی

  نه …نشنو نه…نپذیر نه … تکرار نکن فردا روز تو نیست مثل دیروز که روز تو نبود و اگر به فریب دل بدهی هیچ روز ی روز تو نخواهد بود شاخه ای خم نخواهد شد که سیبی به تو به بخشد بیا بیا به خیا بان با خودت و بخواه و لب بگشا از…

ادامه مطلب