تعجب باید کرد از تعجب انها که از جایزه سیاسی به پتر هاندکه تعجب کرده اند؟ انگار جایزه های دیگر به حق بوده است؟( بصیر نصیبی)

اهدای جایزه نوبل ادبیات 2019 به پتر هاندکه اطریشی با اعتراض های نسبتا گسترده ای مواجه شده است. برخی از معترضین تعجب کرده اند که نوبل هم جایزه اش سیاسی شده است .کدام جایزه و امتیاز را می شناسید که در جوامع امروز که زیر تسلط سرمایه داری جهانی است اهدای آن سیاسی نباشد؟

                                    
در شرایطی که به اکبر گنجی که دستان آلوده به خونش اشکار شده و کلید طلایی شهرها را تقدیم میکنند و به افتخار این موجود آلوده ی حکومتی حتا در هولیود میهمانی برگذار می کنند و وعده میدهند که این میهمانی هولیودی باعث ازادی زندانیان سیاسی میشود (دراین مورد و اهدای جوایز سینمایی از فستیوال های گروه ا ، کن، ونیز، برلیناله، ویناله، اسکار و بقیه من در حد توانم گفته ام و  نوشته ام در ارشیو سینمای ازاد در دسترس است ) دیدیم که در عاقبت این آقا مزد بگیر همین دولت ها شد واز راه دور برای بقای نظام داعشی فعالیت می کند. یا خانم عبادی ملی، مذهبی که مسئولین جایزه نوبل با صراحت گفتند که چون حس کردیم تاثیر جامعه مدنی دارد کم رنگ میشود جایزه صلح نوبل را با یک ملیون دلار نا قابل به ایشان که هم ملی هستند هم مذهبی اهدا کردیم. این خانم که در حرفه خودش هم کم سواد است گفته شده نطق هایش را برای مجامع بین الملی دیگران تنظیم میکنند ،شد مدافع حقوق بشر جهانی ، دریغ از یک پرونده که حضور این خانم باعث تغیر احکام ظالمانه جهموری داعشی شده باشد ، ماهم که پی بهانه میگردیم تا افتخار قلابی کسب کنیم افتخار به نوبل این بانو در دستور کار خودمان وحزبمان و رادیو تلویزیون های دولت های غربی و لوس انجلسی قرار گرفت. اصلا برای ما مهم نبود که معاشرت های این خانم با عناصر فاسدی مثل تریتا پارسی و نظایرش است. حتا رضا علامه زاده که از جمع ما خارج شده بود برای کسب جایزه سینمایی این خانم را وارد ماجرا کرد و در لابی هتل با ایشان عکس یادگاری گرفت. اما البته سرش به سنگ خورد و نتواست برای فیلمی که در دوران تغیر مسیر و خزیدن به سوی باند دوم خرداد ساخته بود امتیاز فستیوالی جور کند. از همه مضحک تر جایزه صلح نوبل به اوباما بود، البته تصورمن این است که این جایزه را به خاطر نقشش در ماندگاری جمهوری داعشی اسلامی اهدا کردند. پس انتخاب درستی بوده است. حالا امسال جایزه نوبل ادبیات را به پتر هاندکه . اهدا کرده اند اما اعتراضاتی هم به این جایزه در جریان است . ارزش ادبی اثر این نویسنده هر چی که باشد دلیل این انتخاب سیاسی است ،حالا کدام طرح و پروژه را میخواهند با این انتخاب پیاده کنند من نمی دانم؟ حتا جوایز حقوق بشری هم در این زمان اکثرا به دکانداران حقوق بشر اهدا می شود نه مدافعین واقعی حقوق انسانها. فرانسه هم مدال لژیون دونور را به حراج گذاشته به هر دوم خردادی یک سهم داده است. باید تاسف خورد به حال آن جماعتی که به این جوایز دل خوش کرده اند و غرور اسیب دیده ی شان را میخواهد با این گونه امتیاز ها ترمیم کنند.

بصیر نصیبی