سینما در ایران خیلی زود و در دورانی که زبان باز نکرده بود اغاز شد در باره نحوه اغاز سینما در زادگاه ما در اینترنت مطلب خواهید یافت. اکثر شما نام نخستین فیلم ایرانی یعنی ابی ، رابی را شنیده اید که اوگانیاس ساخت متتها این فیلم در اتش سوزی سینما مایاک سوخت اگر هم مانده بود در یورش خلخالی به هر چه فیلم در انبار ها بود و بفرمان خمیتی سوزانده میشد. جمعی به اشتباه دختر لر را نخستین فیلم ایرانی مینامند اما دختر لر که سازنده اش عبدالحسین سپنتا بود نخستین فیلم ناطق است که در هندوستان ساخته شد و برای نمایش به ایران اورده شد(1913) بهر حال سینما با وحود اغاز سریعش
در ایران با تحول زمان پیش نرفت چراکه سرمایه گذران اولیه این سینما دکتر کوشان و بقیه سینما برایشان فقط یک تجارت سود اور بود در صورتی که سپنتا انسانی فرهنگ دوست بود و اگر راه و روش سپنتا مبدا سینما در ایران میشد چه بسا ما سالها اسیر سینمای مبتذل فارسی نمی بودیم. سینمای فارسی که هوشنگ کاووسی منتقد سینما فیلمفارسی اش مینامید نه فقط فاقد فکر و اندیشه بود بلکه در اشاعه ابتذال سهم عمده ای داشت اگر حوصله دارید بروید روی یوتیوب
یکی از این کار ها را ببینید. که خود شاهد خواهید بود که این ساخته ها هر چه که بود اصلا سینما نبود به قولی نوار متحرک بود . تحول در سینمای ایران سالها بعد اغاز میشود که درس خوانده سینما (عمدتا از فرانسه) به تدریج برمی گردند و کار سازند گی را اغاز می کنند(فرخ غفاری، هوشنگ کاوسی،هژیر داریوش،خسرو هریتاش، فریدون رهنما، کامران شیر دل و…) اما تحول اساسی در این سینما در ده سال اخر نظام پیشین اتفاق میافتد که جنبش سینمای ازاد پا میگیرد، فستیوال جهانی فیلم تهران بنا گذاشته میشود،جشن هنر شیراز که به سینما بها میداد آغاز میشود، در کانون پرورش فکری بخش فیلمسازی فعال میشود. در سینمای حرفه ای فیلمسازان جوان تحول ایجاد میکنند داریوش مهرجویی، خسرو هریتاش،.سهراب شهید ثالث. سینماگران اوانگارد نصیب نصیبی.پرویز کیمیاوی ، ناصر تقوایی . محمدرضا اصلانی و…امکان سازند گی پیدا میکنند قصد ما در این یاداشت کوتاه تعریف تاریخ سینما نیست همینطور نمیخواهیم در این یاداشت رفتار ها را زیر ذره بین بگذاریم این واقعیتی است که سینما داشت با موانع مقابله میکرد ودر مسیر جدیدی گام برمیداشت که جمهوری اسلامی نازل شد،که سینمابرایش همطراز فاحشه خانه بود البته به دو بخش تقسیمش کرد .سینمای صاداراتی برای پز دادن و حامی هنر نمایاندن خود بود ،نوع دیگر سینمای مثلا حرفه ای که همان فیلم فارسی سابق بود که اسلامیزه شده بود. که در این باره بسیار گفته اند و گفته ایم تماشای پوستر نخستین فیلم ایرانی مرا بردبه سالهای اغازین سینما با این امید که اگر این ویروس امان بدهد ما که نه نسل جوان وجوانتر ها شاهد سقوط این ادمخوران ضد هنر و ضد انسان و تحول دوباره سینمای راستین باشند.
آخرین دیدگاهها