زنان جهان برای برچيدن خشونت بر زنان متحد شويم
ابعاد خشونت بر زن در پهنه جهان به طرز وحشیانه ای گسترش یافته است. از تجارت زنان جوان و دختران خردسال به کشورهای غربی و سایر کشورها برای تن‌فروشی اجباری و پورنوگرافی تا تجاوز، تجاوز گروهی ، توهین و تحقیر، قتل ناموسی، از ازدواج اجباری، اذیت و آزار در خیابان و محیط کار، سنگسار زنان به خاطر عشق ورزیدن تا به خطر افتادن جان میلیون ها زن به خاطر غیر قانونی بودن سقط جنین و ضرب و شتم زنان در خانه‌شان توسط مردان خانواده، همه و همه زنجیر بهم پیوسته‌ای هستند از ستم دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان. این سیستم مردسالار امپریالیستی حاکم بر جهان است که چنین خشونت بی رحمانه و خشنی را بر زنان اعمال می کند. این سیستم بدون فرودستی زنان، بدون دفاع عملی و ایدئولوژیکی از برتري مرد نسبت به زن و سازماندهی وسیع ترین شکل خشونت در عرصه هاي گوناگون اقتصادي، اجتماعی و خانگی قادر به ادامه حیات خود که مبتنی بر ستم و استثماراست، نخواهد بود. انواع خشونت های دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان ابزاری برای تداوم و تقویت رابطه قدرت و فرمانبرداری از مردان و از عریان ترین نمودهای اقتدار نظام طبقاتی مردسالار در جهان امروزاست. هم زمان اما، همان قدر که خشونت علیه زنان جهانی شده است، مقاومت و مبارزه زنان نیز ابعاد جهانی گسترده تری به خود گرفته است.
نزدیک به 40 سال پیش دولت تازه به قدرت رسیده جمهوری اسلامی در ایران با فرمان حجاب اجباری خمینی، به زنان اعلام کرد که این رژیم بر پایه ی سرکوب، تبعیض، خشونت گسترده و فرودستی زنان استوار است. اجباری کردن حجاب، اولین قدم این رژیم در تحمیل سایر قوانین ضد زن مبتنی بر شریعت اسلامی بود و از آن زمان تا کنون خشونت لجام گسیخته ای را برای تعمیق فرودستی زنان پیش برده است. با اعلام جنگ علیه زنان در اجباری کردن حجاب، هزاران هزار زن در 5 روز خیزش متوالی و با سر دادن شعار “معیار آزادی جامعه، آزادی زن است”، تولد جنبش نوین زنان را پایه گذاری کردند. در طی این چهل سال زنان با “بدحجابی”، برای به دست آوردن حق طلاق، حضانت و… به اشکال متفاوت مبارزه و مقاومت خود را به شکل فردی و جمعی، آگاهانه و خود به خودی علیه خشونت سازمان یافته دولتی ادامه داده اند.
در ماه های اخیر بر بستر شرایط عینی که منجر به خیزش و مبارزه توده های فرودست و تحتانی جامعه علیه کلیت رژیم جمهوری اسلامی شده است، مبارزه علیه حجاب اجباری نیز که توسط ویدا موحد با سر چوب کردن روسری آغاز و به سرعت تکثیر شد؛ ابعاد تعرضی و نوینی به خود گرفته است. زنان پیشرو و شورشگر به دست خود قانون اسارت بار حجاب اجباری را لغو می کنند. این شکل مبارزه نشان می دهد که قانون، قانونی است که به دست خود ستمدیده گان نوشته و اجرا می شود. این مبارزه پتانسیل آن را دارد که به شکل متشکل و سازمان یافته و با هدف خدمت به انقلابی که بنیان رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی و حامیان امپریالیست اش را در هم شکند، پیش رفته و این گونه انرژی میلیون ها زن را در ساختن جامعه نوین که بر سرلوحه آن آزادی و برابری زنان قرار دارد، رها سازد.
کارزار مبارزه با خشونت بر زنان در ایران که از 2 سال پیش فعالیت خود را آغاز کرده است، در نظر دارد که در 40 امین سالگرد خیزش زنان علیه حجاب اجباری، در همبستگی با مبارزات اخیرزنان و در انعکاس صدای میلیون ها زن علیه حجاب اجباری، راهپیمایی سه روزه ای را به مناسبت 8 مارس روز جهانی زن در سال 2019 در سه کشور اروپایی در شهرهای هامبورگ ( 6 مارس)، آمستردادم (7 مارس) و بروکسل ( 8 مارس) برگزار کند.
ما از همه فعالین، نیرو ها و تشکلات انقلابی، مترقی و آزادیخواه می خواهیم که با سهم گرفتن در پیشبرد موفقیت آمیز این مارش انقلابی، حمایت خود را به هر شکل ممکن در همبستگی با مبارزات زنان علیه حجاب اجباری، این مرکز اعمال خشونت دولتی بر زنان در ایران اعلام کنند.
آخرین دیدگاه‌ها