ما و یاران همدل ما سالهاست از زد و بند جمهوری داعشی اسلامی با اتحادیه اروپا و مدیران فستیوال ها میگوئیم و در حد امکان و توانمان نظرهایمان را اشاعه میدهیم اما کو گوش شنوا؟
اما امسال (بعد از قیام دی ماه 2017) موقعیت سیاسی و فرهنگی ج. الف تغیر محسوسی کرده است، رئیس کانون کارگردانان ج. الف بارها تاکید کرده بود که وقتی ج. الف از طریق دیپلماسی در مانده می شود، کیارستمی و دیگر کارگردانان حکومتی راهگشایش هستند، کیارستمی که دیگر نیست وظایفش به پناهی و فرهادی محول شده این دو هم تا قبل از قیام دی ماه خوب بهره بردند و مدیران بند و بست چی برلیناله (کسلیک) و کن (ژیل ژاکوب) جوایزشان به حراج گذاشته بودند حق سینماگران کشور های دیگر را حذف میکردند تا برای نظام بی آبرو، آبروی کاذب بسازند، امسال اما وضعیت نامناسب تر بود ، موقعیت کسلیک در برلیناله متزلزل شده بود و دیگر قرار دادش تجدید نمی شود. ژیل ژاکوب بازنشسته شده وجانشینانش ( پیر لسکو، تیری فرمو) انگار کم تجربه هستند ویا عوامل نظام را خوب نمی شناسند ، سر دلال پاریسی چنگیز حقیقت هم دیگر حنایش رنگی ندارد تنها در دویچه وله نا امیدانه مهمل مینویسد . امسال ج. الف هر چه فیلم فستیوالی داشت برای برلیناله فرستاد، رادیو فردا، دو یچه وله، ویس وزمامه ورادیو فرانسه هم با سقوط تا حد لابیگری ، همراهی کردند به خصوص توده ای های دویچه وله خیلی مایه گذاشتند ( این دویچه وله که جایزه حقوق بشر هم به عوامل ج.ا نظیر زیباکلام میدهد یک جایزه ی سینمایی هم برای عوامل نظام مقدس ایجاد کند) در نهایت سرشان به سنگ خورد هیچ امتیاز بدرد بخوری در برلیناله به چنگ نیاوردند .بعد همه امیدشان را بسته بودند به کن. اما قیام مردم گسترش یافته، روز های نزدیک به پایان کن هم تقریبا مشخص شده تصاحب نخل طلا امسال به رو یا خواهد پیوست ( ما با صراحت در فیس بوکمان موقعیت امسال سینمای صادراتی را اعلام کردیم ) در شرایطی که خیابان ها ی شهرکازرون از خون معترضان رنگین شده، دیگر حتا شیفتگان سینمای صادراتی و همه افتخارکنندگان و آنها که میخواستند غرور ملی اسیب دیده شان را با سینمای صادراتی داعشی ترمیم کنند جرات نمی کنند با صراحت گذشته از سینمای صادراتی حمایت کنند یا پس کشیده اند یا فرصت طلبانه سکوت کرده اند .
امید جمهوری اسلامی به دوفیلم ارسالی اش به کن است که محمد عبدی سینما بنویس بی بی سی هم اعتراف میکند یکی از امید هایشان کار پناهی بوده که کار ضعیفی است( کن در نهایت شریک سیاسی برای آلیس رورواچر فیلمنامه نویس فیلم «لازاروی خوشحال »تراشید ،اما انقدر ناشیانه رفتار شد که فکر نکنم کسی باشد که نداند که پناهی شریک سیاسی برای بهترین فیلمنامه کن امسال بوده است)
اما محمد عبدی سینما بنویس بی، بی ،سی قبل از تقسیم جوایزنوشت:(شرایط جعفر پناهی در ایران، ممنوعیت فیلمسازی و ممنوع الخروجی، او را در یک موقعیت استثنایی قرار داده که می تواند توجه جشنواره‌ها و رسانه‌ها را به خود جلب کند… پناهی هم خودآگاه از آن سود می‌جوید.) از این واضح تر میتوا ن کسب امتیاز برای «سه رخ» را با تحریک احساسات مردم ساده اندیشی که تصور می کنند که ممنوع الشغلی پناهی واقعی است بیان کرد؟ محمد عبدی ادامه میدهد ومی افزاید:
هرچند سه رخ از فیلم بسیار ضعیف! تاکسی، !(چی شد؟ فرمودید فیلم بسیار ضعیف تاکسی یعنی داوران محترم کن به فیلم بسیار ضعیف نخل داده اند ؟) به مراتب شسته‌رفته‌تر و از نظر بصری کارشده‌تر است اما مشکل تمامی فیلم های اخیر پناهی را هم دارد:
سینما بنویس که انگار سر درد دلش باز شده ادامه میدهد:
اصرار پناهی برای واقع‌گرایی در فیلمهای اخیرش- که حضور خودش را در جلوی دوربین هم رقم زده- با عدم توانایی او در خلق میزانسن ( پس برجسته ترین سینماگر سینمای جمهوری اسلامی در خلق میزانس ناتوان است؟)و بازی گرفتن نزدیک به مستند، دوگانگی غریبی را به فیلم‌هایش افزوده که پیشتر در فیلم‌هایی چون آفساید یا دایره شاهدش نبودیم و حالا- به گمانم- مهمترین مشکل زنجیره فیلمهای اخیر او شده است.
فقط مانده که این آقای عبدی بفرمایند که این فیلم را به سفارش مقامات ج.الف در مسابقه چپانده اند تا به خدمت خودشان در بنگاه دروغ پراکنی بی، بی ،سی خاتمه دهند.
اگر همان مطبوعات حکومتی را ورق بزنیم در لابلای آنها هم میشود واقعیت هایی را یافت، در باره همین فیلم پناهی( سه رخ) روزی نامه ی حکومتی تابناک ضمن برشمردن لیست فیلمهای پناهی به حکم دادستانی ج. الف اشاره میکند ومی افزاید : حکم مذکور فرمالیته بود.( ما هم که همین را گفتیم واپوزیسیون مترقی! هر چه ناسزا در چنته داشت نثارمان کرد). فیلم امسال فیلمساز حکومتی اصغر فرهادی هم که محبوب بخشی از سرنگونی طلبان دو آتشه هم هست سرمایه گذاری کلانی هم برایش کرده بودند ،بازیگر خارجی هم داشت کم کم مشخص شد که نمیتواند در کن 2018 موقعیتی کسب کند .
در جدول امتیاز دهی به فیلمها هم کمترین امتیاز را فیلم حکومتی فرهادی کسب کرده بود .
از جهتی دیگر با حضور گلشیفته فراهانی که فیلمی با بازی او هم در لیست فیلم های مسابقه است و اصغر فرهادی که چند سال قبل فیلمی با بازیگری وی ساخته است با او دعوای کاری یا خانوادگی داشت انگار اختلاف او وفرهادی حل نشده است چرا که گلشیفته که حالا برای خودش موقعیتی در محدوده فستیوال ها ،ساخته معترض است که فرهادی در مصاحبه هایش هیچ اشاره به فیلمی با بازی گلشیفته در کن امسال ندارد. اختلاف این دو هم یک نمره منفی دیگر برای فیلم های ارسالی امسال ج. اسلامی به خصوص فیلم اصغر فرهادی بود
امسال کارگران برجسته سینمای جهان، چریک پیر سینما( ژان لوک گودار )که از سالهای دور تا به امروز معترض کن بوده و هست. جدید ترین کارش درکن نمایش داده شدانگار نخل طلای ویژه هم به فیلم او دادند اما گودار همچنان به کن وجوایزش بی اعتنا ماند واز حضور در جشنواره هم خوداری کرداما با نمایش فیلمی از گودار مقامات کن جرات نکردند که جوایز اصلیشان را حاتم بخشی کنند. یکی دوبار هم سایت های فارسی زبان دول غربی خواستند گستاخانه گودار وفرهادی را در یک ترازو بسنجند که کسی اعتنایی به اظهار لحیه شان نکرد .
بله امسال با تحرک جنبش سرنگونی طلبی با قیام مردم محروم در سراسر ایران ، ادامه جنبش وگسترش آن ، تاثیر هنر صادراتی را تا حد بسیاری خنثا خواهد کرد واین بدین معنا نیست که ما دست روی دست بگذاریم ومنتظر بمانیم تا مردم بپا خواسته همه امور را اداره کنند ،مقابله با صادرات فرهنگی به خصوص جلوه فروشی وزد وبند با جشنواره همچنان باید بعهده ما باشد ،تنها با هماهنگی با حرکت های سیاسی جنبش می شود به عمر نگین این نظام نا انسان، مرتجع وعقب مانده وجانی با سرعت بیشتر پایان داد.
. بصیر نصیبی 21/5/2018
آخرین دیدگاه‌ها