در «حاشیه جهان» فیلمی از یاسمن عامری

 در تبعید ساکنم، تبعید در من ساکن است

یادداشت کوتاه از بصیرنصیبی + لینک وبلوگ مهستی شاهرخی + لینک به فیلم «در حاشیه جهان »در یوتیوب

همراه و همکار گرامی ما مهستی شاهرخی لینک فیلمی با عنوان «در حاشیه ی جهان» را برای ما فرستاد. با اشتیاق و دقت فیلم را تماشاکردم، کار خوب و تاثیر گذاری بود. فیلم سرگذشت یک ایرانی و خانواده اش را بازگو می کند که یک سال بعد از انقلاب زادگاههشان را ترک می کنند، همان زمانی که هنوز ج. اسلامی کاملا اوضاع را در کنترل نداشت، گروه های سیاسی که توهم یک انقلاب واقعی را در سر پرورانده بودند فعالیت علنی داشتند و این شیوه فعالیت کار جمهوری اسلامی را ساده کرد و خیلی زود توانست (به اعتراف فرخ نگهدار) با بهره از گروههایی که مواضع ضد امپریالیستی خمینی را ارج میگذاشتند فعالین ضد حکومت را شناسایی و سرکوب کند.

فیلم «در حاشیه جهان» کار سینماگری است که فعال سیاسی نیست اما سرکوب در نظام های نا انسان چون نظام مقدس در محدوده مقابله با ذهن های سیاسی خلاصه نمی شود .

یاسمن عامری سازنده این فیلم هم عضوی از یک خانواده عادی است که جهان سرمایه داری معمولا تحملشان می کنند امایاسمن، همسر و فرزند کوچکش بی آنکه فعالیت سیاسی داشته باشند مجبور به ترک زادگاه خود می شوند اما نحوه بیان یک سینماگر در تاثیر گذاری اثر نقش دارد. فیلم  در «حاشیه ی جهان» خیلی ساده و راحت با بیانی باور پذیر روز به روز زندگی او و خانواده اش را می شکافد و تماشاگر را در سرنوشت او  و خانواده اش سهیم می کند، کسانی که همان سالها و زودتر از بسیاری که سرانجام دوام نیاوردند و به تبعید پرتاب شدند  با محتوای فیلم احساس هم دلی  بیشتری می کنند.

 اگر سینماگر نتواند ریتم مناسب برای اثر بکار گیرد، اگر فیلم ساختمان دقیق نداشته باشد، اگر  دیالوگ ها  سنجیده نباشد، اگر موزیک فیلم نا هماهنگ با محتوا باشد ، اینها کمبود هایی است که شاید یک نا آشنا به فن سینما معنی تکنیکیش را نشناسد اما حس او تشخیص میدهد که فیلم انگار چیزی را کم دارد. یاسمن بکار خود مسلط است، سینما و زبانش را می شناسد و از امکانات تکنیکی در جهت تاثیر پذیری  محتوا بهره می برد.

 در سکانس آغاز فیلم یاسمن خود پشت به دوربین  دارد و  چمدان مهاجرت را آماده می کند، چمدان خود سمبل تبعید  وکندن به ناچار از زادگاه است،این چمدان چقدر گنجایش دارد؟وچه اشیایی ضروری است که در چمدان گنجانده شود؟ یادگارهای کودکی؟لباس ها؟آلبوم های خانواگی؟اما چمدان تبعید جا برای حمل همه ی خاطره ها ندارد،برخی ازمحتویات چمدان را باید خارج کرد تا در چمدان بسته شود دری که معلوم نیست هرگز گشوده شود.  این سکانس خوب طراحی شده است،صحنه های سکانس آغاز با چند دیزالو *به جا بهم  وصل می شوند و  بعد سفر تبعید آغازمی شود، پرتقال وبعد ادامه سفر تا کانادا، بچه ها بزرگ می شوند، هر کدام کار و شغلی دارند  زندگی در تبعید ادامه می یابد  فکر بازگشت هم تا سالها ذهن یاسمن را به خود مشغول کرده است اما به تدریج در می یابد برای کسی که می خواهد بازگشت بدون زبونی  و سر افکنده گی  و سازش داشته باشد تا این حکومت هست امکانی فراهم نمی شود (البته در ج. اسلامی  حتا کسانی مثل بهروز وثوقی وشهره آغداشلو که التماس هم کردند راهی برای  بازگشت توام  با تحقیرشان فراهم نشد که نشد چه برسد به انسان هایی که میخواهند زندگی سر افرازی داشته باشند!)  لحظه های این فیلم سرشار است از تصاویری که  استعداد وتوانایی یاسمن را  در آفرینش یک کار هنری  به اثبات میرساند. برای نمونه وقتی یاسمن میخواهد  نشان دهد  فراگیری  یک زبان دیگر  برای مهاجر چه مشقتی دارد بدون بهره از دیالوگ  در چند سکانس تصویر درشت لبان یک زن دیده می شود که میخواهد نحوه تلفظ شکر، (سوکر) را بیاموزد .

 من خانم یاسمن عامری را نمی شناسم  ارتباط من با اندیشه یاسمن عامری از طریق تماشای یکی از کار هایش میسر شده است. به این کار یاسمن جدا از فیلمهایی که سازندگانش کار سیاسی می کنند یا سابقه فعالیت سیاسی دارند  نگاه کرده ام ،. یک خانواده معمولی بدون این که فعال سیاسی باشند حق انسانی دارند اما می بینیم  همین خانوده هم قادر نیستد در نظام نا انسان جمهوری اسلامی دوام بیاورد خودشان متواری می شوند ، بستگان و دوستانشان به زندان میافتند واعدام می شوند .

 فیلم «در حاشیه جهان» به نوعی هم کار سیاسی است چرا که نشان می دهد این نظام آدم خوار به هیچ کس رحم نمیکند حتا انسان هایی که  زندگی عادی و غیر سیاسی دارند، چه برسد به فعالان سیاسی آگاه و مبارز که موجودتش را منکر می شوند.

  فیلم یاسمن (در حاشیه جهان) را در یوتیوب ببینید

 زبان :انگلیسی با زیر نویس فارسی

https://www.youtube.com/watch?v=zDIhiHvzYEk

 لینک به وب لوگ چشمان بیدار

http://chachmanbidar.blogspot.de

*دیزالو

(به انگلیسی: Dissolve) فنی است در تدوین و در اتصال دو نما (سینما) در این فن یک  تصویر تدریجاً محو می‌شود و تصویر دیگر  جای آن را می‌گیرد. از دیزالو برای نشان دادن گذر زمان استفاده می‌شود/

Print Friendly, PDF & Email