اشاره:
سی و نهمین جشنواره جهانی فیلم گوتنبرگ سوئد از 29 ژانویه (9بهمن) تا 6 فوریه (17 بهمن) 2016 برگزار شد. این جشنواره که مهم ترین جشنواره فیلم اسکاندیناوی به شمار می رود، در هر دوره معمولا چند فیلم ایرانی را به نمایش می گذارد. قطعا چنین اقدامی، جدا از ادامه سیاست عمومی مماشات غرب با جمهوری اسلامی نیست.
در این دوره هم چهار فیلم ایرانی برای برنامه های گوناگون جشنواره انتخاب شده بودند. یکی از این فیلم ها – فیلم “محمد رسولالله” بود که توسط موسسه “نور تابان” وابسته به بنیاد مستضعفان ساخته شده است. این فیلم یک فیلم کاملا تبلیغاتی – ایدئولوژیکی جمهوری اسلامی است.
ما جمعی از فعالان عرصه فرهنگ و هنر ساکن سوئد، طی نامه ی سرگشاده ای به نمایش این فیلم و فراهم کردن امکانات تبلیغاتی برای جمهوری اسلامی در این جشنواره اعتراض کردیم. خبر و متن نامه اعتراضی ما – به طور گسترده ای در رسانه ها، مطبوعات و رادیو ها انعکاس یافت. بیش از پنجاه روزنامه و نشریه – از مهم ترین و معتبرترین روزنامه های سوئد گرفته تا روزنامه های محلی و رادیوها – موضوع نامه ی اعتراضی و مباحث مندرج در آن را به آگاهی عمومی رساندند.
حتا دامنه این انعکاس ها به حارج از سوئد نیز رسید. روزنامه هایی در فنلاند، دانمارک و ترکیه نیز به نامه اعتراضی ما پرداختند.
چنین انعکاس گسترده ای از اقدام ما – در رسانه ها – و هم چنین در میان مردم و محافل فرهنگی و هنری سوئد، قطعا در تاریخ تلاش های روشنگرانه فرهنگی، هنری و سیاسی ایرانیان تبعیدی، حداقل در سوئد بی سابقه بوده است.
چنین انعکاس گسترده ای از اقدام ما – در رسانه ها – قطعا در تاریخ تلاش های روشنگرانه فرهنگی، هنری و سیاسی ایرانیان تبعیدی، حداقل در سوئد بی سابقه بوده است.
حرکت اعتراضی ما از پشتیبانی انسان های مسئول و حمایت محافل فرهنگی و هنری شهر برخوردار شده و بسیاری از آن ها از شرکت در جلسه های نمایش فیلم “محمد رسولالله” خوداری کردند.
سفارت جمهوری اسلامی در جهت خنثی کردن تاثیر نامه ی اعتراضی ما، و برای خالی نماندن سالن های نمابش و حفظ وجهه فرهنگی – هنری و کسب آبرو ، اقدام به پیش خرید تعداد زیادی از بلیط های نمایش فیلم کرد، و آن ها را ازطریق ایادی خود – در دانشگاه صنعتی چالمرز – وانجمن های اسلامی رایگان پخش کرد .
لازم به یادآوری است که دست اندرکاران جشنواره، زیر فشار افکار عمومی و رسانه ها، ما را به شرکت در سمیناری درباره اسلام دعوت کردند. اما از آن جایی که مباحث مطرح شده در نامه ما، موضوع سمینار نبود و گردانندگان جشنواره همچنان به نمایش فیلم ادامه دادند، از شرکت در این سمینار خودداری کرده و اعلام کردیم که شرکت ما در چنین سمیناری مشروعیت بخشیدن به نمایش فیلم در جشنواره و همچنین مشروعیت بخشیدن به تبلیغات سینمایی رژیم جمهوری اسلامی است.
به پیوست متن ترجمه شده به فارسی نامه را همراه با اصل سوئدی آن برای آگاهی هموطنان منتشر می کنیم.
ترجمه متن :
نامه سرگشاده به جشنواره بین المللی فیلم گوتنبرگ
ما، امضا کنندگان این نامه، نسبت به نمایش فیلم “محمد رسولالله” ، که قرار است در سی و نهمین جشنواره فیلم گوتنبرگ دربرنامه ویژه ” گالا” -جشن بزرگ- به نمایش درآید، معترض هستیم. این فیلم، فیلمی تبلیغاتی و حکومتی است که توسط ملایان بنیادگرایی که بر ایران حکومت می کنند، ذر خط توسعه استراتژی ایدولوژیکی و میلیتاریستی رژیم، ساخته شده و برای اشاعه فرهنگ جهادی و جذب نیرو در خاورمیانه و دیگر نقاط جهان به کار گرفته می شود.
این فیلم با چشم اندازی شیعی، به اختلافات تشیع – تسنن دامن می زند و بر تضادها و درگیری های موجود میان مذهب اسلام و دیگر مذاهب، به ویژه یهودیت، که در این فیلم به گونه ای منفی از پیروان آن یاد می شود، می افزاید. در این فیلم یهودیان به عنوان تروریست هایی که با انگیزه ازبین بردن پیامبر، بار ها نقشه ترور اورا می کشند، به تصویر کشیده می شوند و بدین ترتیب در کل فیلم یهوذیان به مثابه دشمنان اصلی اسلام معرفی می شوند.
نمایش فیلمی با چنین محتوایی ذر شرایطی که بخش های بزرگی از جهان در آتش اختلافات و درگیری های فرقه ای – مذهبی می سوزند، بر شدت این بحران ها و آتش افروزی ها افزوذه و زمینه را برای رشد نیروهای افراطی بنیادگرا و جهادی فراهم می سازد.
آنانی که در تولید و پخش این فیلم تبلیغاتی دولتی نقش دارند، با سوء استفاده از هنر سینما و امکان تبلیغاتی حضور در جشنواره ها – از جمله جشنواره شما – دیدگاه های سیاسی بنیادگرایانه خود و رژیم جمهوری اسلامی را تبلیغ و ترویج می نمایند.
این فیلم با تکیه بر احساسات و عواطف جوانان، در پی آن است تا نوجوانان خام و کم تجربه را به راهی بکشاند که سرانجام آن بنیادگرایی و در “راه خدا فدا شدن” می باشد.
با توجه به اینکه شهر گوتنبرگ به یکی ازمهم ترین مناطق جذب نیرو برای داعش تبدیل شده، نمایش فیلم “محمد رسولالله” در این شهر کاملا غیر منطقی و غیرمسئولانه می باشد.
نمایش چنین فیلمی در جشنواره فیلم گوتنبرگ، بیانگر این موضوع می باشد که دست اندرکاران این جشنواره وضعیت کنونی مردم تحت سلطه رژیم مذهبی در ایران را به جد نمی گیرند و از آنچه در کشور جدید ما (سوئد) نیز می گذرد بی خبر بوده و از تبعات نمایش چنین فیلم تبلیغاتی هم آگاه نیستند.
ما بر این موضوع تاکید داریم که به آزادی بیان و اندیشه همه شهروندان باور داریم، به ویژه در عرصه فرهنگ و هنر. ما که در کشور سوئد در تبعید به سر می بریم، خود از قربانیان رژیم سرکوب گر و توتالیتری هستیم که در آن آزادی اندیشه و بیان به رسمیت شناخته نمی شود و حقوق پایه ای و ابتدایی شهروندان نیز در آن رعایت نمی شود.
باور ما به آزادی بیان و اندیشه، نمی تواند شامل آزادی تبلیغاتی – ایدئولوژیکی برای رژیم وحشی و سرکوبگری باشد که به خاطر نقض حقوق بشر، توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، طی چهار دهه، بارها محکوم شده است.
گزارشاتی که توسط سازمان های مستقل بین المللی، از جمله گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه شده است نشان می دهد که در سال 2015، بیش از دو هزار نفر توسط رژیم حاکم بر ایران اعدام شده اند.
ما مخالف نمایش فیلم های ایرانی که توسط فیلمسازان مستقل تولید می شوند، نیستیم. ما حتا مخالف فیلم سازی از موضوعات مذهبی نیز نیستیم. اما، ما مخالف اسفاذه ابزاری از فیلم و مذهب با هدف بهره برداری سیاسی هستیم. به همین دلیل نیز مخالف نمایش فیلم تبلیغاتی حکومتی “محمد رسولالله” می باشیم، که طبق برنامه جشنواره قرار است در سی و نهمین دوره فستیوال بین المللی فیلم گوتنبرگ به نمایش درآید.
این فیلم، با هزینه ای بیش از 30 میلیون دلار ساخته شده است. و این بودجه علنی، علاوه بر هزینه های دیگری است که توسط موسسات وابسته به سپاه پاسداران و ساوامای رژیم به طور محرمانه صرف شده است. همچنین این فیلم با چنین بودجه هنگفتی، هنگامی ساخته شده است که میلیون ها ایرانی زیر خط فقر زندگی می کنند و کشور نیز زیر فشار تحریم های بین المللی به سر می برد. به علاوه صنعت سینمایی کشور نیز از هم پاشیده شده است. از 1200 شهر ایران، فقط 62 شهر دارای سالن های سینما می باشند. و در نتیجه حدود 40 میلیون ایرانی از امکان دسترسی به سینما محروم هستند. دگر اندیشان و نیروهای ترقی خواه و نو اندیش در عرصه فرهنگ و هنر – به ویژه در حوزه سینما – به طور کامل سانسور می شوند. رژیم بر صنعت سینما و سینماگران نظارت کامل دارد؛ از مرحله طرح تا تمام پروسه فیلمسازی، پخش و نمایش فیلم و حتا ارسال به جشنواره های خارجی.
ما به نمایش این فیلم دولتی اعتراض داریم؛ این فیلم توسط دستگاه سینمایی رژیمی ساخته شده که تا کنون چهار نفر از دست اندرکاران سینما را اعدام، و ده ها تن از فیلمسازان را مجبور به ترک میهن کرده، فیلمسازان بسیاری را از فعالیت ممنوع ساخته و تعدادی را نیز زندانی کرده است.
هم اینک که ما این نامه را می نویسیم، “کیوان کریمی”، فیلمساز، به 6 سال زندان و 243 ضربه شلاق محکوم شده است!
نه، ما برای آزادی بیان و اندیشه چنین رژیم وحشی و سرکوبگری احترامی قائل نیستیم.
شایسته است که مسئولان جشنواره فیلم گوتنبرگ،مسئولیت پذیر باشند و از نمایش این فیلم تبلیغاتی حکومتی “محمد رسولالله” در جشنواره خویش خودداری کنند.
کارورزان فرهنگ و هنر ایرانی درتبعید – سوئد
افشاری – مریم ( مجری و برنامه ساز رادیو)
ایراندوست – هادی (فیلمساز)
آینه – آبتین (شاعر)
پیامانی – کامران (مجری و برنامه ساز رادیو صبح شنبه)
جواهری لنگرودی – امیر (مسئول مرکز فرهنگی اندیشه)
دادور – شهریار (شاعر)
ذوالفرنیان -اکبر(شاعر)
رحمانی – بهرام (نویسنده، روزنامه نگار و دبیر انجمن قلم ایران در تبعید)
رحمتی – داریوش (فیلمبردار)
رحیمی – خسرو (مجری و برنامه ساز رادیو سپهر)
رنجبران لنگرودی – رفعت (مرکز فرهنگی اندیشه)
رومیانی – فرهنگ (نویسنده و کارگردان تئاتر)
ساوالان – کریم (مجری و برنامه ساز رادیو اف ب و)
سماکار – عباس (شاعر، نویسنده و فیلمساز)
شاکری – گیسو (هنرمند – خواننده و شاعر)
شهریاری – دکتر خسرو (درام نویس، کارگردان تئاتر و پژوهشگر تاریخ هنر)
علی پناه – صابر (نفاش)
غفرانی فر – ناصر (کارگردان تئاتر و هنرپیشه)
فیاض – علی (نویسنده و سردبیر نشریه هبوط)
کریمی – رحیم (عکاس)
کسرائیان – حجت (نفاش)
مساعد- ژیلا (شاعر)
مهینی – حسین (فیلمساز و عکاس)
میرزایی – نیکی (شاعر)
لینک های برخی از رسانه هایی که به نامه ما پرداخته اند.
روزنامه هلا یوته لند Hela Götaland
روزنامه هالاند پوستن Halandposten
دهها روزنامه و سایت های خبری می توانید در گوگل ببینید!و……..
متن سوئدی نامه:
Öppet brev till Göteborg Filmfestival
Vi protesterar mot visningen av filmen ”Muhammed: The Messenger of God” som ska visas på den 39:e upplagan av Göteborg Filmfestival, under specialprogrammet ”Gala”. Den här filmen är en statlig propagandafilm av de fundamentalistiska mullor som styr Iran. Filmen är en produktion i den islamiska regimens strategi att expandera sin ideologi och militarismen, i form av jihad, i Mellanöstern och runt om i världen.
Filmen är en skildring av profeten ur ett extremt shiamuslimskt perspektiv, vilket blåser upp konflikten mellan shia- och sunnimuslimer och förstärker de motsättningar som finns mellan islam och andra religiösa grupper; särskilt judar svartmålas i filmen. De skildras som terrorister, vilka gång på gång planerar terrorattacker mot profeten. Judarna framställs som islams huvudfiende!
Att visa en sådan film ökar bara på de sekteristiska tvisterna i en värld som redan brinner av religiösa konflikter.
De, som ligger bakom denna statliga propagandafilm, missbrukar filmkonsten och festivalens arena, för att sprida sitt fundamentalistiska politiska budskap.
Filmen försöker övertala känslomässigt omogna ungdomar att offra sig för ”Guds skull”. Är detta något att eftersträva!? Med tanke på att Göteborg har blivit en av Sveriges viktigaste rekryteringsbaser för IS-krigare, verkar det helt orimligt att visa filmen ”Muhammed” här?
Att ha en sådan film med i festivalens program visar att festivalledningen inte tar dagens situation i Iran på allvar, inte är vet vad som just nu sker i vårt nytt hemland (Sverige) och inte heller vilka konsekvenser visningen av denna propagandafilm kan få.
Vi vill starkt poängtera att vi respekterar yttrandefriheten för alla medborgare och lägger stor vikt vid den särskilt inom konst och kultur. Vi som lever i exil i Sverige är offer för den bristande respekten för yttrandefriheten, som har funnits och finns i våra hemländer. Den respekt vi har för yttrandefriheten gäller emellertid inte statlig propaganda för en barbarisk terrorregim som har fördömts av FN:s Råd för mänskliga rättigheter under fyra decennier för att den kränker mänskliga rättigheter.
Enligt rapporter från oberoende internationella organisationer, till exempel FN:s kommissionär för mänskliga rättigheter, har under år 2015 totalt 2000 personer avrättats av den här regimen i Iran.
Vi är inte emot visningar av iranska filmer som är gjorda av oberoende filmare! Vi är inte heller mot filmatiseringen av någon religion, men är vi emot filmatiseringen av religioner i politiska syften. Därför vi är emot att den statliga politiska propagandafilmen ”Muhammed: The Messenger of God”, som enligt programmet ska visas under den 39:e upplagan av Göteborg Filmfestival.
Den här filmen är en påkostad produktion, den har kostat 30 miljoner dollar att göra, plus hemliga extra ekonomiska tillskott från militärens och säkerhetspolisens institutioner. Och, detta gjordes i ett läge när miljontals iranier levde under fattigdomsgränsen och landet var utsatt för ekonomiska sanktioner. Dessutom befann sig ”Iransk filmindustri” i sönderfall. Av de 1200 städer som finns i Iran, är det enbart 62 som har biografer. Runt 40 miljoner av iranierna har inte tillgång till biografer.
Det råder total censur för oliktänkande och progressiva röster i Iran. Regimen har fullständig kontroll över Iranskfilmindustri och filmarbetarna – från idéstadiet och under hela produktionsprocessen, fram till både distribution och visning på biografer.
Vi säger nej till visning av denna statliga film, producerad av en stat som hittills har avrättat fyra filmarbetare och som har tvingat många filmarbetare i landsflykt. Flera filmare är antingen förbjudna att arbeta eller sitter i fängelse! Just nu medan vi skriver det här brevet, fick vi besked om att regimen har dömt filmaren ”Kayvan Karimi ” till sex års fängelse och 243 piskrapp!
Nej, vi har inte respekt för en sådan barbarisk regims ”yttrandefrihet”.
Göteborg Filmfestival bör ta sitt ansvar och avstå från den här statliga propagandafilmen i sin arena.
Iranska konst- och kulturarbetare i exil i Sverige
– Abbas Samakar – Poet, författare och filmare
– Abtin Ayeneh – Poet
– Akbar Zolgharnian – Poet
– Ali Fayyaz- Författare, chefredaktör för tidskriften ”Hoboubt”
– Amir Javaheri Langroudi – Kulturcenter Andishe
– Bahram Rahmani – Författare, journalist och president för Iransk PEN i exil
– Dariush Rahmati – Filmfotograf
– Dr. Khosrow Shahriari – Dramatiker, Konsthistoriaforskare, teater regissör
– Farhang Romiani – Författare, teater regissör
– Farokh Ghahremani
– Gissoo Shakeri – Artist (sångerska), poet
– Hadi Irandoost – Filmare
– Hodjat Kasraian – Konstnär
– Hossein Mahini – Filmare, fotograf
– Jila Mossaed – Poet
– Kamran Pajamani – Producent och programledare ”Radio ”
– Karim Savalan – Producent och programledare ”Radio”
– Khosro Rahimi – Producent och programledare ”Radiosepehr”
– Maryam Afshar – Program ledare
– Nasser Ghofranifar – Teater regissör och skådespelare.
– Niki Mirzaei – Poet
– Rafat Ranjberan Langroudi
– Rahim Karimi – Fotograf
– Saber Alipanah – Konstnär
– Shahriar Dadvar – Poet
آخرین دیدگاهها