*ما هنوز تکلیقمان را با کلیت این نظام و باندهایش روشن نکرده ایم و اگر نه چطور جمهوری اسلامی می تواست باز هم با فریب و نیرنگ نمایشات مضحکش را زیر عنوان انتخابات برگذار کند؟!!
*وقتی ما ادعا داریم که کلیت این نظام فاسد، جنایتکار، دزد و مرتجع است دیگر انتظار ما که کدام عنصر فاسد کدام پست را اشغال می کنند چه معنایی دارد؟
* انتخاب جنایتکاری که عضو هیات مرگ بوده است برای پست وزارت دادگستری سمبولیک است و به متوهمین و آنها که در چند ساعت مجاز قر دادند وشادی کردند یاد آوری می کند که هیچ اتفاقی به سود مردم نخواهد افتاد.
پسر جنتی کثبف ترین مهره حکومتی هم وزیر ارشاد می شود تا آن دسته از سینماگرانی که دل خوش کرده بودند که سینما از دست باند جنتی خارج می شود یادآوری کند که بی جهت توهمات عبث نداشته باشند.
* در دنیای امروز تمکین به سانسور اندیشه نشانه حقارت شخصیت انسانی است .خانه سینما باز بشود و یا نه تغییری در سرنوشت اسف انگیر سینمای جمهوری اسلامی نخواهد داد.
* دردولت اخوند روحانی وضعیت نشر کتاب وساخت فیلم آشفته تر خواهد شد چراکه پسر جنتی میخواهد ناشران وتهیه کنندگان را سانسورچی کارهای خودشان بکند.
* همه این مسایل در برنامه زوم این بار در حد گنجایش برنامه مرور خواهد شد.
با درود به شما آقای بصیر نصیبی گرامی
در خصوص بخش اول صحبتهایتان ، باید ببینیم که چه عواملی باعث "خواست بقای پدیده ای " میشوند؟ یعنی دلیل حفظ و حراست از یک ارگان در هر قدر و اندازه ای چیست؟
ساده ترین پاسخ : " منافع" است. منفعت افرادی در نهان و آشکارا ، در حفظ و ماندگاری چیزیست
این منافع هم جنبه های مختلفی دارد که چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور بین افراد بشدت دنبال میشود. آنها در تغییرات پایه ای هیچ منافعی برای خود نمیبینند و بهمین دلیل از ترس تغییرات و دگرگونیهای اساسی وحشت دارند
حالا چه بر سر مردم معمولی آمده و می آید برایشان مهم نیست. اصلا همین بدبختی مردم نیز برایشان دکان بقالی است
از ابرقاچاقچیان گرفته تا اپوزوسیون نماهای اصلاحاتچی ، همه به فکر منافع خودشان هستند و تا وقتی دولتهای بزرگ دنیا از اینان حمایت و پشتیبانی میکند و روشنفکران ما نیز یا با آنها همکاسه میشوند و یا صدا و فریادشان به گوش کسی نمیرسد ، اوضاع همین خواهدبود که هست
باید سرچشمه را یافت و معضل را از اساس آن برطرف کرد
متاسفانه افرادی همانند شما اندک هستند و خیلیها فقط به فکر منافع مادی خود تن به هر چاپلوسی و نوکری میدهند که بین هنرمندان داخل کشور و خارج از کشور هم هیچ تفاوتی وجود ندارد. اگر هم کسی ادعا کند که بخاطر اجبار تن به نوکری داده دروغ محض است. اینها دنبال سود خود هستند و بس
پایدار و تندرست و پیروز باشید
با احترام
ما ملتی هستیم که خیلی هنر کنیم خواهیم دانست که چی نمی خواهیم اما متاسفانه نمی دانیم چه می خواهیم. چه خوب میشه اگه قطب نمای عیب یابی دیگران را بدور اندازیم و به قابلیتها و وجوه مثبت دیگران توجه کنیم. احتیاج نیست از بدبختی ها و صعفها گوش فلک راهم کرده وآنچه را که هویداست هی به خودمان و حتی دیگران هم بگوییم و از دست آنها جایزه های آنچنانی بگیریم و فضایی در جهان بوجود آوریم که دیگران به ما بعنوان یک ملت مفلوک نگاه کنند. چرا انگلیسیها به دزد دریایی بودن افتخار می کنند؟ چرا آمریکاییها افتخار می کنند که کابوی و گاوچران بوده اند؟ چرا ترکها ( نه آذریها) از قاچاقچیگری به توسعه های بیش از قابلیت های خودشان رسیده اند؟ به هنرمندان فیلمساز ترک نگاه کنید و ببینید کشورشان را چگونه به دیگران نشان می دهند تا سرمایه ها را برای توسعه بیشترجلب کنند. و هنرمندان ما بابت نمایش کاستی هایی که همه میدانند چه جایزه های دهن پرکنی که نمی گیرند. گویا همه در تخریب وضربه زدن به این پیکر ایرانی که زخمهای تارخی در بدن دارد ناجوانمردانه رقابت میکنند.
آخه نمی شه که هم به ایرانی بودن افتخار کرد و هم بدیهای آن را عق زد.
اخیراً کتابی با عنوان "اقتدار گرائی ایرانی در عهد قاجار" با قلم استاد علوم سیاسی دکتر محمود سریع القلم به بازار نشر عرضه شده است.
آنچه که بیش از موضوع و متن کتاب است، صفحه "تقدیم" که نویسنده در ابتدای کتاب خود آورده و درواقع به عقیده من رمز پیشرفت و سربلندی دوباره ایران در عصر جدید خواهد بود.
"تقدیم به ایرانیان زیر ده سال، که در آینده
برای کسب ثروت، به نهاد دولت نزدیک نخواهند شد!
برای افزایش قدرت کشور، ثروت تولید خواهند کرد؛ ظرفیت نقدپذیری و اصلاح تدریجی را در خود پدید خواهند آورد
از فرهنگ واکنش های سریع به خویشتن داری، ارتقاء فرهنگی پیدا خواهند کرد
از فرهنگ شفاهی و غیر دقیق به فرهنگ مسئولانه مکتوب، انتقال تمدنی پیدا خواهند نمود
از رفتارها و کارهای کوتاه مدت به گستره دراز مدت، رشد فکری پیدا خواهند کرد
تضعیف، تخریب و انتقام را از فرهنگ سیاسی خود حذف خواهند نمود
به رشد فکری و استقلال فکری از طریق مطالعه حداقل دو ساعت در روز روی خواهند آورد
برای ایرانیان دیگر از رانندگی گرفته تا کسب قدرت، حقوق قائل خواهند شد
از رشد و موفقیت دیگران به طور واقعی خوشحال شده و درس خواهند آموخت
غرور بی جا، حسادت و ناجوانمردی را به سکوت، احترام و گذشت تبدیل خواهند کرد
دروغ گوئی و وارونه جلوه دادن واقعیت ها را از نظام معاشرتی خود با دیگران حذف خواهند نمود
برای کسب قدرت،به اصل رقابت و فرصت برای دیگران اعتقاد خواهند داشت
و پس از رسیدن به قدرت، فقط دوره محدودی، صرفاً برای تحقق کارهای بزرگ، در قدرت خواهند ماند."