در سایت اینترنتی «سینمای آزاد» مطلبی از «برپا»، یک افغانی ساکن اروپا، درباره عتیق رحیمی و فیلم «سنگ صبور» اش آمده است که روشنگرانه بود و مرا بر آن داشت تا همت کنم و با تأخیر در همین زمینه چند کلمه ای بنویسم. نوشتن خود عملی است از سوی نویسنده یا «سنگ صبور» دوران، برای نترکیدن از غصه. چند سال پیش، کتاب عتیق رحیمی به زبان فرانسه منتشر شد و از آن سال تا امسال، چندین بار به خواندن کتاب اقدام کرده بودم، به نظرم متن خسته کننده آمد و از ظرافت های زبان فرانسه تهی بود. پیدا بود به فارسی فکر شده، سخت بوی ترجمه به زبان فرانسه می داد و ربطی به نثر و ادبیات فرانسه نداشت.
…. نام کتاب «سنگ صبور» مرا یاد افسانه ای در کودکی ام می اندازد و سپس یاد رمان «سنگ صبور» صادق چوبک که هرگز نرود از یاد؛ اما این یکی هنوز شروع نشده داستان تقدیمناچه اش که با یاد و خاطره ن. ا. شروع می شود و تقدیم می شود به م. د. ما را به دنیای زنان ستم کشیده و قربانی افغان و افغانستان میبرد؛ (حالا مثلاً می مرد اگر می نوشت به یاد نادیا انجمن?)
*تمام مطلب مهستی شاهرخی ونسخه کامل سنگ صبور+رمان سنگ صبور+ مصاحبه های مرتبط با این فیلم را در وبلوگ چشمان بیدار با این نشانی ببینید و بخوانید:
آخرین دیدگاه‌ها