چهره های برجسته سینمای ایران: خسرو هریتاش
یکی از دوستان همراه سینمای ازاد (نه فقط من) خسرو هریتاش بود. خسرو کمتر روزی بود که بما سر نزند. بچه های ما خسرو را عضوی از خانواده سینمای آزاد میدانستند. نخستین فیلم حرفه ای اش با عنوان ادمک کاری متفاوت بود که نظر های بسیاری را جلب کرد- کار دوم او سریدار که با تاثیری که خسرو از راه وکار ما در ذهن داشت مربوط به جوان فیلمسازی از سینمای آزاد بود ( سعید کنگرانی )که با دوربین ۸ میلیمتری اش فیلمی از سرقت پدر از صنوق شرکت میسازد که در برنامه سینمای آزاد نمایش داده میشود ونمایش ان باعث اخراج پدر از شرکت میشود. این فیلم از اثار استثنایی در سینمای انوقت ایران بود،شاید در کشور دیگر هم سابقه نداشت یک فیلمساز حرفه ای موقعیت یک فیلم وفیلمساز اماتور را با زبان سینما بیان کند. کارهای سینمایی خسرو از تکنیک قوی برخوردار بود با اهمیتی که برای تاثیر رنگ در آرایش سکانس ها قائل بود کار او را از بخش عمده ای از فیلمهای حرفه ای متفاوت میکرد.
میدانیم که بسیاری از کسانی که در سینمای متداول فارسی عنوان فیلمساز بخودشان داده بودند شناختی از سینما نداشتند تجاری بودند که موقعیت را برای سرمایه اندوزی مناسب یافته بودند. این جماعت همانگونه که گفتیم اکثریت فیلمفارسی سازان را شامل میشد. در این جو با بازگشت خسرو از امریکا بعد از تحصیل در دانشکده ی یو،سی،آل.آ .اگر امکانات لازم فراهم بود میتوانست تاثیر شایسته ای در کنار راندن فیلمفارسی داشته باشد. خسرو خیلی دوست داشت نقش گوینده سینمای آزاد در برنامه تلویزیونی سینمای آزاد در فیلم سریدار را خودم بازی کنم اما نمیدانم به چه دلیل نپذیرفتم. این فیلم خسرو هم با سانسورمواجه شد .کار های بعدی او برهنه تا ظهر با سرعت و ملکوت هم اصلا اکران نگرفت. این ازار واذیت ها در راه وکار خسرو اثر منفی میگذاشت . خسرو در ایران مانده بود من تازه به تبعید امده بودم که خبر درد ناکی را شنیدم انهم در گذشت ناگهانی خسرو بود چه بسا فشار های ناشی از ظهور اخوند در صحنه سیاسی ایران خاموشی ناگهانی او را باعث شد. کار دیگر خسرو چند فیلم کوتاه بود اگر درست یادم مانده باشد از ان جمله عقل سالم در بدن سالم که ما در یکی از جلسات سینمای آ زاد همرا ه با کارهای کوتاه دیگر نمایش دادیم . هرگر نه من ونه بچه های سینمای ازاد این دوست واقعی سینمای ازاد که هم داور جشنواره های سینمای ازاد هم سخنران جلسات نمایش فیلم برای بچه های کارگاه خودمان بود را از یاد نخواهند برد.
