بصیر نصیبی: وقتی جایزه ای به نام نخستین مدیر برلیناله حذف میشود, پس چرا سینماگران حکومتی در ج.ا جایزه باران میشوند؟
نیاز نیست من بگویم اوضاع جهان بهم ریخته است، برنامه های هنری – فرهنگی هم متوقف شده . فستیوال های فیلم یا اصلا برگذار نمی شوند یا به اون لاین روی اورده اند .طبیعی است که از شور و هیجان تقسیم جوایز هم خبری نیست. فستیوال فیلم برلین یا برلینانه از جشنواره های پر زرق و برق گروه A بود که کلی موقعیت کسب کرده بود. سینماگران و بازیگران مشهور هر سال تلاش میکردند تا سهمی در برلیناله داشته باشند .
آلفرد باور، در مقام مدیر جشنواره به جینالولو بریجیدا، ستاره ایتالیایی خوش‌آمد می‌گوید، سال ۱۹۶۵
سالها قبل تغیراتی در نحوه مدیریت جشنواره داده شد و دیتر کسلیک که متمایل به گرونه ها (سبز ها) بود به این سمت دست یافت ( در نهایت دوسال پیش برکنارش کردند) و این زمانی بود که جشنواره های گروه A به پیروی از خط مشی دولت های وقت که در خط مماشات با جمهوری اسلامی بودند و سبز ها هم در ائتلاف با دولت شرودر در همان ریل حرکت میکردند .خیلی لی لی به لالای سینمای صادراتی جمهوری اسلامی میگذاشتند .هر چه ،خرس و ببر و پلنگ و شیرداشتند به کیسه گشاد جمهوری داعشی سرازیر کردند و سالها این روش ادامه داشت . جمهوری اسلامی سهم چشم نوازی برای چاپیدن برای کشورهای غربی در نظر میگرفت و دولت ها هم با اهدای جایزه های صرفا سیاسی این محبت را پاس میداشتند .فریادهای ما که معدود بودیم گوش شنوایی نداشت اپوزیسیون هم داشت با این امتیاز های سیاسی حال میکرد و به شیوه متداول سرگرم کسب افتخار بود. تا قیام ابان و تیر که با اراده ی قیام کنندگان این بساط بهم ریخت امتیاز های پوشالی از طریق جوایز فستیوالها کم رونق شد( البته قبل از ظهور ویروس همه گیر ) . سینماگران فستیوالی هم که سقوط نظام را نزدیک میدیدند یک باره خواب نماشدند و معترض دولت روحانی جون.
این مقدمه کوتاه لازم بود تا تفسیر کوتاهی برای خبری که در دویچه وله درج شد بنویسم.
در دویچه وله میخوانیم: جشنواره سینمایی برلین اعلام کرد که جایزه آلفرد باوئر را از لیست جوایز خود کنار گذاشته است. این جایزه که به اسم اولین مدیر برلیناله نام‌گذاری شده، از این پس اعطا نخواهد شد.
بنا به گزارش افشاگرانه روزنامه “دی تسایت” آلفرد باوئر که از ۱۹۵۱ تا ۱۹۷۶ مدیریت جشنواره را به عهده داشت، در اداره امور سینمایی رایش سوم نقش مهمی عهده‌دار بوده است. روزنامه می‌گوید که به اسناد این وابستگی در آرشیوهای رسمی دسترسی یافته است.
اکنون مدیریت جشنواره می‌گوید که مطالعه دقیق اسناد یادشده نشان می‌دهد که آلفرد باوئر نقش بارزی در مدیریت امور سینمایی رژیم نازی (۱۹۳۳ – ۱۹۴۵) داشته، و بدین لحاظ “برلیناله خرس نقره‌ای که به اسم آلفرد باوئر نامیده شده را از برنامه خود حذف می‌کند”.
(L-r): Festspielleiter Dr. Alfred Bauer, Claude Farrell, Lise Bourdin und Eddi Constatin beim Filmball im Schöneberger Prälaten während der Berliner Filmfestspiele am 29.06.1957.
قبل از این که به مدیریت جدید جشنواره خوش امد بگوئیم کمی این گزارش را باز تر میکنیم . با تامل روی این گزارش متوجه میشویم از دیدگاه مسئولین کنونی جشنواره وابستگی به نظام های فاشیستی خود جرم است و فعال هنری در بساط نظام فاشیستی مجرم. خوب اینکه حرف سالهای طولانی مابود. ایا سینماگر ان سینمای جمهوری اسلامی که بدون استثنا فیلمهایشان را با بودجه دولتی یعنی جمهوری اسلامی داعشی ساخته اند و از لحظه ای که ایده فیلم در ذهنشان شکل میگیرد تا زمانی که فیلم اماده میشود به دقت زیر نظر وزارت ارشاد ومقامات بسیار محترم امیتی است .مقامات حتا در کا رانتخاب بازیگر ودیگر عوامل فیلم هم مستقیما دخالت میکنند . انچه روی اکران میاید بیشتر دست پخت واواک است.پس چرا وابستگی به یک نظام واپسگرای، فاشیستی که رو دست نازی ها بلند شده هیچ عقوبتی ندارد؟ وقتی صداقت شما ورفتاری که با نخستین مدیر فستیوالتان داشتید اعتبار دارد که همین شیوه برخورد را با فیلمسازان حکومتی جمهوری اسلامی که جایزه بارانشان کرده اید بکار گیرید.
