من نمی‌دانستم که کلید در دست خود من است!
همراهان وهمکاران سینمای آزاد فرارسیدن روز جهانی زن را شادباش می گویند .
کلید آزادی
می‌اندیشم که «آزادی»
چیزی است که دیگری به‌من داده
تا آن که دریافتم زنجیرهای سنگین بی‌نامی
که به‌دیدن‌شان توانا نبودم
به‌بندم کشیده است.
می‌اندیشیدم که «آزادی»
چیزی است که دیگری به‌من داده.
تا این که دریافتم آنچه به‌دست آورده‌ام.
به‌سادگی، اذنی بوده است که به‌خود داده‌ام.
تا از آن آزادی
که هیچ کسی جز خودم
نمی‌توانسته است به‌من دهد بهره گیرم.
آن قیدها و بندها و زندان‌ها
چیزهایی هستند که نفرت از آنها را به‌ما آموخته‌اند.
با این وصف، این بناهای نفرت‌انگیز
درست همان بناهایی هستند
که ما خود استادانه برپا داشته‌ایم.
من عمری را به‌‌انتظار گذرانده‌ام
تا دیگری آزادم کند.
من نمی‌توانستم رشد کنم
من نمی‌دانستم
که کلید
در دست خود من است.
شرلی کاشوف
*کارزاری که باید در آن جنگید در برابر مردان نیست که دوشادوش آنان برای هدفی مشترک است . جامعه یی سرشار از حرمت انسان با احترام به یکدیگر فارغ از جنسیت یا نقش اجتماعی آن … " دمیتیلا»
*محدودیت بین المللی جنبش زنان این است که برای رهایی زنان به مبارزه با امتیازات و قدرت مرد در خانواده ، دولت و جامعه محدود می شود و همه ی جوانب اجتماعی در نظر گرفته نمی شود.درحالیکه تاریخ به ما می آموزد؛ بردگی جنسی زنان برپایه ی مالکیت خصوصی و در پیوند با آن تکامل یافته است کلارا زتکین»
*جمعه ۸ مارس ۲۰۱۳ برابر است با روز جهانی زن، گروه ها ،جمعیت ها واحزاب عمدتا با گرایش چپ،برنامه ها ،کنفرانس ها وجشن های متعدی به مناسبت فرارسیدن این روز تدارک دیده اند که ازطریق فیس بوک، بالا ترین و… سایت ها ی متعدد برنامه های گروه ها اعلام شده است ،گروه هایی که برنامه های رادیو ویا تلویزیونی دارند هم اکثر برنامه هایشان را به بزرگداشت این روز اختصاص داده اند . اما در داخل با همه سعی ای که نظام داشت تا روز تولد دخت پیغمبرشان!را روز زن اعلام کند در انجام این پروژه ناکام شد همانگونه که در طرح اعمال پوشش کامل اسلامی( مدل پوشش بانوی اول سبزالهی ها خانم زهرا رهنورد، همسر گنجی، حقیقت جو…) با مقاومت زنان مواجه شد و شکست خورد.
تاریخچه (روز جهانی زن(
8 مارس، در سراسر جهان به عنوان روز جهانی زن و برای بزرگداشت مبارزات زنان برای برابری و رهایی شناخته می‌شود.
دوران شکل‌گیری و اوج گرفتن نهضتها و جنبشهای زنان برای تحقق حقوق انسانی و از بین بردن آثار تبعیض جنسی از یک و نیم قرن پیش شروع شده و جنبش برابری زن ومرد، گامهایی را به جلو برداشته‌است.
برای اینکه با چگونگی شروع مبارزات زنان آشنا شوید باید دید که اولین گام از کجا برداشته شد.
گام اول تظاهرات زنان کارگری بود که در کارخانه نساجی نیویورک در ۸ مارس۱۸۵۷ انجام شد.
این تظاهرات در اعتراض به حقوق کم در مقابل ۱۲ساعت کار روزانه طاقت‌فرسا بود که البته بشدت سرکوب شد. ولی زنان کارگر در سالهای بعد با تشکیل اتحادیه، به اعتراضات و مطالبات خود افزودند.
این مبارزه ادامه داشت تا اینکه در قرن بیستم، زنان در کشورهای صنعتی و کشورهای درحال توسعه، بطور گسترده‌ای وارد کار اجتماعی شدند. چرا که زنان در هرکاری که استخدام می‌شدند با حقوق کمتر از مردان مواجه بودند.
در اوایل قرن بیستم اعتراض و اعتصابات زنان کارگر در مراکز اصلی صنعت از جمله: نیویورک، فیلادلفیا، شیکاگو در آمریکا و سایر کشورهای صنعتی اوج گرفته بود. زنان خواستار حق رأی، حقوق مناسب، خاتمه دادن به شرایط طاقت‌فرسای کاری و بیگاری کشیدن از کودکان بودند.در روز ۸ مارس ۱۹۰۸ نیز، هزاران زن کارگر خیاط برای قانون حمایت کودکان کارگر و حق رأی زنان و بقیه خواستهای قبلی تظاهرات کردند.
در حادثه دیگری زنان یک کارخانه پارچه بافی در نیویورک، برای تظاهرات در روز 25 مارس۱۹۱۱ آما‌‌ده می‌شدند که برای جلوگیری از بیرون رفتن زنان، درهای کارخانه بروی آنها بسته شد و یک گروه از زنان کارگر در آتش سوزی کشته شدند.
در سال ۱۹۱۰ کلارا زتکین از مبارزان جنبش انقلابی آلمان و سردبیر روزنامه برابری بود که در کنفرانس زنان سوسیالیست پیشنهاد کرد که ۸ مارس بعنوان «روز جهانی زن» بخاطر تمام زنانی که برای برابری مبارزه کرده بودند، اعلام شود. در این کنفرانس که زنان از ۱۷کشور شرکت کرده بودند پیشنهاد کلارا زتکین را پذیرفتند.
در سال۱۹۷۷ به پیشنهاد فدراسیون دموکراتیک جهانی زنان، سازمان ملل روز ۸مارس را بعنوان «روز جهانی زن» نامگذاری کرد. از آن به بعد بود که زنانِ همه کشورها در چنین روزی با برگزاری تظاهرات و راهپیماییها و یا کنفرانسها، خواستهای زنان کشورشان را مطرح می‌کنند. این روز اگرچه یادآور یک تظاهرات بیادماندنی زنان برای گرفتن حق مشخص بود که یک و نیم قرن پیش به اجرا درآمد ولی این مبارزه همچنان ادامه دارد زیرا در بسیاری از کشورهای جهان همین حق مینیمم نیز برسمیت شناخته نمیشود. و زنان همچنان تحت ستم و نابرابری هستند.
*همراهان وهمکاران سینمای آزاد فرارسیدن این روزرا به همه ی زنان در سراسر دنیا شادباش میگویند زنان مبارزوپیشرو، زنان تحت ستم در کشور های سرکوبگر، زنان کارگر که حق وحقوقشان را دنیای سرمایه داری میبلعد وهمه زنانی که اسیر فرامین ارتجاعی در حکومتهای مذهبی هستند ودر راس آنها جمهوری های اسلامی در ایران،افغانستان،عراق،مصر و…
زنان تا رسیدن به خواست های انسانی خود راه پر نشیب وفرازی را پیش رو دارید امااین قدرت واراده و توانایی را دارند تا موانع را از میان بردارند به حق وحقوق برابر همراه با آزادی واستقلال ،رفاه وآسایش برسند.
به امید پیروزی نهایی
دیدگاه های خوانندگان: