|
پشتیبانی از تولید فیلم از طریق کمک های مالی، وام
دادن، مشاوره، تبلیغات، جوایز سینمائی و امثال این ها
را می توان تحت نام «حمایت از فیلمسازی» به حساب آورد.
به طور معمول حمایت از فیلمسازی توسط تشکیلات عمومی
(از جمله وزارت خانه ها) یا اتحادیه های اقتصادی انجام
می شود. حمایت از فیلمسازی می تواند تمام مراحل
فیلمسازی از طرح ریزی و تدارکات، سناریونویسی، تولید و
عملیات پس از تولید- پخش، اجاره و نمایش در سینماها را
– دربربگیرد.
هدف حمایت از فیلمسازی- در کنار سیاست های دولتی در
جهت پشتیبانی از تولید داخلی – حمایت از کارهای هنری و
فرهنگی، فیلم های با ارزش سینمائی و تلویزیونی از جمله
فیلمهای مستند یا کوتاه که از نظر بازار معمولا متضرر
هستند، می باشد. یک نقطه ثقل مهم در کار حمایت از
فیلمسازی، پشتیبانی از فیلمسازان تازه کار جوان و
کسانی ست که برای اولین بار فیلم می سازند.
موضوع حمایت از فیلمسازی را در بخش های زیر می توان
مورد بررسی قرار داد:
* انواع حمایت از فیلمسازی حمایت عمومی (دولتی)
* تاریخچه حمایت از فیلمسازی در آلمان و اطریش
* حمایت از فیلمسازی در اتحادیه اروپا
درباره انواع حمایت از فیلمسازی
هدف موسسات حمایت از فیلمسازی دولتی سراسری و همچنین
موسسات منطقه ای پشتیبانی از تولیدات داخلی است. ایجاد
موسسات حمایت از فیلمسازی در اروپا از دهه پنجاه به
بعد، در کنار هدف های فرهنگی مقابله با هجوم فیلم های
آمریکا به اروپا بوده است. فیلمهای آمریکائی که به
تعداد زیادی تهیه می شدند ، مخارجشان را در بازار
داخلی تامین می کردند و به این ترتیب خیلی راحت و (با
قیمت ارزان) در اروپا پخش می شدند.
در اروپا، کانادا و استرالیا یک سری برنامه های حمایت
از فیلمسازی وجود دارد که در آمریکا به هیچ وجه از آن
ها خبری نیست.
در آلمان و اطریش سرمایه حمایت از فیلمسازی هم از طرف
دولت سراسری و هم ایالت های مختلف تامین می شود. در
سراسر آلمان و اطریش این صندوق های حمایت از فیلمسازی
اغلب تحت شرایطی قابل بازپرداخت، و وام های بدون بهره
پرداخت می شود. در هردو کشور آلمان و اطریش یک موافقت
نامه تولید فیلم سینمائی و تلویزیونی وجود دارد که بر
اساس آن فرستنده های تلویزیونی در پشتیبانی از فیلم
های سینمائی شریک می شوند.
در اتحادیه اروپا علاوه بر حمایت های داخلی هرکشور،
برنامه هایی برای حمایت های فراکشوری وجود دارد. از
جمله این برنامه ها می توان از
Media-Programm
و صندوق اروپائی حمایت از فیلمسازی
Euroimage
متعلق به شورای اروپا
Europrat
نام برد.
هدف این است که با کمک های صندوق حمایت از فیلمسازی،
صنعت سینمای یک یا چند کشور از یک سو از نظر اهمیت
فرهنگی و از سوی دیگر از نظر قدرت اقتصادی تقویت شود.
تاریخچه
در حالی که فیلم های غیراروپائی (منظور بیشتر فیلم های
آمریکائی ست- مترجم) بخش کوچکی از مخارج خود را باید
در اروپا تامین کنند، محصولات اروپائی شدیدا به تامین
سرمایه و مخارج خود از طریق همین بازار اروپائی
نیازمندند. یکی از دلائل عمده آن هم عدم گسترش عمومی
زبان های اروپائی- غیر از انگلیسی – در سراسر اروپاست.
از آنجائی که فیلم های اروپائی اکثرا در صادرات بین
المللی قرار نگرفته اند یا نمی گیرند، موسسات کمک به
فیلمسازی منبع مهمی برای تامین مالی این فیلم ها
هستند. فیلم هایی که با سرمایه شخصی تولید می شوند،
بدون استثنا به کمک های دولتی نیازمندند در حالی که
فیلم هایی که به سفارش فرستنده های تلویزیونی تولید می
شوند، توسط همان فرستنده ها تامین مالی می شوند و اصلا
در سینماها نمایش داده نمی شوند. در آمریکا تهیه
کنندگان به کمکهای دولتی وابسته نیستند؛ چون بازار
فیلم آمریکا به قدری بزرگ هست که حتی فیلمهای پرخرج هم
به طور سودآوری پخش می شوند. آمریکائی ها به کمک
بازاریابی پرپیچ و خمی موفق می شوند سرمایه مصرف شده
را همراه با سود برگردانند و پخش فیلم هایشان در اروپا
در واقع بالا بردن همین سود است.
اولین قوانین حمایت از فیلمسازی اروپائی در دهه 1950
در ایتالیا، فرانسه و انگلستان تنظیم شد. در سال 1962
سوئیس و سوئد به این کار پرداختند و در سال 1963 «
انستیتو فیلم سوئد» وظیفه حمایت از فیلمسازی را به
عهده گرفت. در سال 1967 حمایت از فیلمسازی در آلمان
آغاز شد و در اطریش از 1981 .
حمایت از فیلمسازی در اطریش
در اطریش از سال 1980 قانون حمایت از فیلمسازی به وجود
آمده است که پایه تاسیس صندوق حمایت از فیلمسازی اطریش
(ÖFF)
شده است. در سال 1994 این صندوق به انستیتوی فیلمسازی
اطریش تبدیل شد.
حمایت از فیلمسازی در آلمان
حمایت از فیلمسازی در آلمان درواقع از سال 1917 با
تاسیس موسسه
UFA
به وجود آمد.
UFA
(مخفف
Universum-Film AG.
)
که با سرمایه بانک ها و صنایع به وجود آمده بود موظف
بود به تولید فیلم هایی تبلیغاتی به طرفداری از آلمانی
ها بپردازد. در دوران ناسیونال-سوسیالیست ها (نازی ها)
(1945-1933 ) دولت به طور غیرمستقیم تولید فیلم ها را
از طریق یک بانک استقراضی پشتیبانی می کرد. بعد از جنگ
جهانی دوم ابتدا فیلم های سینمائی به وسیله تضمین مالی
دولتی پشتیبانی شد.
حمایت از فیلمسازی به صورت امروزی اش از دهه 1950 بکه
تلویزیون سینما را تحت فشار قرارداده بود شروع شد. در
سال 1967 برای اولین بار یک سری قوانین کمک به
فیلمسازی به تصویب رسید. با تاسیس مرکز حمایت از
فیلمسازی در برلین در سال 1968 اولین تشکیلات بزرگ
حمایت از فیلمسازی در آلمان به وجود آمد.
1979 ایالات مختلف شروع کردند که موسسات پشتیبانی فیلم
را به وجود آورند با این هدف که تولیدات منطقه ای خود
را حمایت کنند. حمایت از فیلمسازی ایالت ها اکنون سهم
بزرگی از پشتیبانی فیلم را در آلمان به خود اختصاص
داده است. در آلمان هرسال حدوداً 200 میلیون ایرو که
مقدار آن هم رو به افزایش است، به فیلمسازی کمک می
شود.
منتقدین (منظور منتقدین سیاسی و اقتصادی است - مترجم)
از موسسات فیلمسازی آلمان به دلیل پراکندگی
سیستماتیکشان، که باعث می شود هماهنگی همه اقداماتی که
می تواند برای کیفیت تولید یک فیلم مفید باشد، عملا
غیرممکن می شود، انتقاد می کنند. همچنین انتقاد می شود
که (حمایت کنندگان) با تقسیم پوشش دهنده سراسری کمک
های مالی، مانع از تولید فیلم هایی می شوند که بتوانند
مخارج خود را بازگردانند.
حمایت از فیلمسازی در آلمان عمدتا توسط موسسات زیر
انجام می شود.
„http://de.wikipedia.org/wiki/Filmförderung“
Kategorie:
Filmförderung
|
