عليرضا اسپهبد، از نقاشان معترضي بود که در طول
سالهاي بعد از انقلاب در ايران زيست و با نشريات
مردمي و مترقي همکاري کرد و هرگز دست از مبارزه براي
آزادي و برابري نکشيد.
او متولد 1330 بود و در دانشگاههاي ايران و انگلستان
به تحصيل نقاشي پرداخت و از همانجا همکارياش را با
شاملو در «ايرانشهر» آغاز کرد و بعد از انقلاب با
«کتاب جمعه» و ديگر نشريات مترقي و مردمي در ايران
همکاري داشت. او در تمام دوران سلطة جمهوري اسلامي در
ايران باقي ماند و هرگز دست از مبارزه و اعتراض نسبت
به سرکوب و جنايات جمهوري اسلامي برنداشت.
عليرضا اسپهبد يار و همکار مدام شامل بود. او از
اعدامها و شکنجهها در جمهوري اسلامي مجموعهاي دارد
به نام «ترجمان فاجعه»، که شاملو نيز در وصف آن شعري
به همين نام سروده است. شاملو عليرضا اسپهبد را پسر
خود ميخواند.
جمهوري اسلامي همواره از برگزاري نمايشگاه نقاشي او
جلوگيري کرد و بارها او را براي توضيح دادن مواضع و
جهتگيريهايش فراخواند و مورد بازجوئي قرار داد. اما
او هرگز نهراسيد و همواره از قدرت و حکومت و همکاران
آن به شدت دوري جست و تا آخرين نفس در راه مردم و عليه
جمهوري اسلامي باقي ماند.
آخرين کار او رهائي نام دارد که جان بر آن نهاد.
يادش گرامي باد.
کانون سينماگران ايران در تبعيد
5 مارس 2007 |