|
کیومرث
پوراحمد در گفت‌وگو با
رجانیوز (برادر دو قلوی
کیهان شریعتمداری) با
انتقاد از سایت ضد انقلاب
!(یعنی موسوی چی)
روزآنلاين( روزی اون
لاین) به‌دليل سوء
استفاده در انتشار
مصاحبه‌اش، افزود: من هیچگاه
در تمام سال‌های فعالیتم
با هیچ رسانه خارجی
مصاحبه نکرده ام. وقتی
خبرنگاري زنگ زد دقیق
متوجه نشدم که سوال کننده
از کدام رسانه است،
"آنلاین" را که شنیدم،
گمان کردم که از
"خبرآنلاین" تماس
گرفته‌اند. به دلیل این
که سابقه مصاحبه با رسانه
های خارج از کشور را
نداشتم، به مخیله ام هم
خطور نمی کرد که این
"روزآنلاین" است نه "خبر
آنلاین"
* توبه نامه کیومرث پور
احمد دوم خردادی ی دوآتشه
سابق همراه با اعتراض وی
به روزی اون لاین پایگاه
سبزالهی ها واعتراض وی
به فیلم بدون مجوز جعفر
پناهی !
کیومرث
پوراحمد در گفت‌وگو با
رجانیوز (برادر دو قلوی
کیهان شریعتمداری) با
انتقاد از سایت ضد انقلاب
!(یعنی موسوی چی)
روزآنلاين به‌دليل سوء
استفاده در انتشار
مصاحبه‌اش، افزود: من هیچگاه
در تمام سال‌های فعالیتم
با هیچ رسانه خارجی
مصاحبه نکرده ام. وقتی
خبرنگاري زنگ زد دقیق
متوجه نشدم که سوال کننده
از کدام رسانه است،
"آنلاین" را که شنیدم،
گمان کردم که از
"خبرآنلاین" تماس
گرفته‌اند. به دلیل این
که سابقه مصاحبه با رسانه
های خارج از کشور را
نداشتم، به مخیله ام هم
خطور نمی کرد که این
"روزآنلاین" است نه "خبر
آنلاین"
وی با تأکید بر این که
"بعد از شهرت فراگیرم که
از قصه‌های مجید آغاز شد،
با هیچ رسانه خارجی
مصاحبه نکرده ام"، اظهار
داشت: این مصاحبه نکردن
فقط منوط به سایت‌های
خبری نبود بلکه با رادیو
و تلویزیون های خارج از
کشور هم گفتگو نکرده‌ام.
یک بار دوستی گفت که
مصاحبه ات را با فلان
کانال دیدم، من تعجب
کردم، اسم یکی از کانال
هایی را گفت که به یاد
ندارم. از این کانال هایی
که هر روز مثل قارچ سبز
می شود... به هر حال آن
چه که از من در سایت ها
یا شبکه های غیر معتبر
پخش می شود، عمدتا یا
مربوط به برنامه زنده شب
شیشه ای است که با
تلویزیون داشتم یا از
فیلم مستندي است که سجاد
آوینی در باره من ساخت و
در این فیلم، راجع به
مشکلات کار در سینما و
ممیزی و مسائل دیگر خیلی
صریح حرف زده ام که این
فیلم عینا از شبکه دو پخش
شده است اما در کانال های
تلویزیونی خارج از کشور
گاهي دیده یا شنیده ام که
بخش کوتاهی از آن فیلم
بلند را به عنوان اعتراض
پخش می کنند ولي هیچ وقت
ندیده یا نشنیده ام که
همه‌ی فیلم را یک جا پخش
کنند.
این کارگردان سینما در
باره آنچه كه سايت
"روزآنلاین" از قول او
نوشته است، گفت: چهل سال
است که همه‌ی
مکنونات ذهنی و احساسی و
قلبیام
را در قالب مطالب سینمایی
و فیلمنامه ها نوشته ام.
من اصولا آدم حرف زدن
نیستم، بلكه اهل نوشتن
هستم. به یاد ندارم که
دقیقا به آن خبرنگار چه
گفته ام ولی اگر حافظه ام
یاری نمی کند که قطعی
بگویم چه گفته ام، ذهنیتم
را خوب به یاد دارم و می
دانم که قطعاً بر خلاف
مصالح ملی صحبت نکرده ام.
وي ادامه داد: معمولاً
وقتی با مجله یا روزنامه
ای مصاحبه می کنم، شرطم
این است که مصاحبه را
وقتی پیاده کردند،
بفرستند تا آن را ویرایش
کنم، چون همان‌طور که
گفتم، آدم نوشتن هستم.
اصلا ذهنم با نوشتن سامان
می گیرد نه با حرف زدن و
همیشه هم در مصاحبه های
خودم دیده ام که در
مواردی حق مطلب را ادا
نکرده ام و آن را اصلاح
می کنم. اما این مصاحبه
از دستم در رفت و خروجی
آن با من چک نشد. آن چه
که منتتشر شده، بخش هایی
که برخلاف مصالح ملی است
قطعا مورد تأیید من نیست.
پوراحمد در ادامه گفت:
مثل راننده‌ای که مقررات
را رعایت و احتیاط لازم
را مي‌كند اما یک بار هم
ممکن است تصادف کند،
لحظه‌هایی پشت سرهم چیده
می‌شود که به تصادف
می‌انجامد، این مصاحبه
برای من آن تصادف است
والا من آدمی نبودم که با
آن سایت مصاحبه کنم؛ من
که در تمام طول سال‌های
فعالیتم با رسانه‌های
خارجی مصاحبه نکرده ام.
وي با بيان اينكه با پس و
پیش کردن یک جمله یا
عبارت یا تأکید غیر ضروری
بر یک نکته که مورد نظر
من نبوده، می توان موضوعی
را کلاً به شکلی غیر از
آن چه که در ذهن مصاحبه
شونده بوده، در آورد،
افزود: در انعکاس این
مصاحبه همین اتفاق افتاده
و ذهنیت من به شکلی که
مورد نظر و تأیید من
نبوده، چاپ شده است. به
هر حال یک رسانه ای که در
خارج از کشور کار می کند،
اهدافی دارد که با اهداف
من کارگردان ایرانی همسو
نیست و به اصطلاح آبمان
توی یک جوی نمی‌رود.
پور احمد در پاسخ به این
سوال که "آیا در سال‌های
فعالیت از سوی نظام تحت
فشار بوده‌اید"، اظهار
داشت: به‌عنوان سینماگر
مستقل از سوی مسئولین نه
تهدید شده‌ام و نه ارعاب
و نه فشاری در کاری بوده،
شاهد آن هم این است که
من یک فیلم توقیف شده هم
ندارم.
وی در مورد مطالبی که به
نقل از او در حمایت از
جعفر پناهی مطرح شده است،
تصریح کرد: جعفر پناهی
اتهاماتی داشت که دادگاه
به آن رسیدگی کرد. البته
من هم مثل بسیاری از
همکارانم دلم نمی خواهد
هیچ فیلمسازی
از کارش منع بشود اما
بالاخره هر جای دنیا
قوانین و سیستمی دارد .من
شخصاً ساختن فیلم بدون
دریافت مجوز را تأیید نمی
کنم، آن هم فیلمی که به
طرح ادعاهایی می پردازد
که ثابت نشده است.
*چهره بدون رتوش سینمای
ج. اسلامی در گفتگوی سایت
امنیتی/ حکومتی رجا نیوز
با
مديركل نظارت و ارزشيابي
معاونت سينمايي وزارت
سانسور.
مديركل
نظارت و ارزشيابي معاونت
سينمايي ارشاد در گفت‌وگو
با رجانيوز:
هر چه را که به مفهوم
اتاق خواب نزديك شود، حذف
می‌کنیم/ افرادی که
معتقدند مفاهیم غیراخلاقی
در سینمای ما بیشتر شده،
بيانصافند!
معمولاً وقتی تلفن علیرضا
سجادپور -مدیر کل خوش
مصاحبه‌ی نظارت و
ارزشیابی سینمای ایران-
به صدا در می‌آید،
خبرنگاران از او درباره‌ی
آخرین وضعیت فیلم‌های
توقیفی و اینکه احتمالاً
چه زمانی مشکل این
فیلم‌ها برای اکران حل
می‌شود، می‌پرسند. اما
این بار رجانیوز با
مطالبه‌ی متفاوتی به سراغ
سجادپور رفته است. از او
پرسیدیم که چرا این روزها
در سینمای ایران تا این
حد شوخی جنسی و ادبیات
مستهجن -چه در فیلم‌های
کمدی و چه در دیگر
فیلم‌ها- افزایش یافته
است و چرا اداره نظارت و
ارزشیابی با این مقوله تا
این حد مدارا می‌کند؟ چرا
سینمای ایران جولانگاه
فیلم‌هایی همچون «زنان
ونوسی، مردان مریخی» شده
است؟ و سجادپور در حالی
که بسیاری از این
گزاره‌ها را در مورد
عملکرد معاونت سینمایی
قبول نداشت، پاسخگوی ما
شد.
او با يادآوري آمار و
ارقام به اقدامات خود و
همکارانش در راستای محدود
کردن این فیلم‌ها اشاره
کرد و حتی در یکی دو مورد
به بیان مصداق‌هایی از
ممیزی بعضی فیلم‌ها
پرداخت. البته از آنجا که
سجادپور مایل نبود نام
برخی از فیلم‌هایی که او
از آنها اسم برده بود،
فاش شود، این اسامی به
امانت پیش ما ماند. به هر
حال اگر کنجکاو خواندن
پاسخهاي
او هستید، گفت‌وگوی زير
را از دست ندهید.
آقای سجادپور! این روزها
در مختصات سینمای ایران
این بحث بیشتر از قبل
شنیده می‌شود که اداره کل
نظارت و ارزشیابی نسبت به
ممیزی فیلم‌های کمدی و
کلاً در رابطه با
ممیزی‌های اخلاقی
سخت‌گیری کمتری را اعمال
می‌کند و حتی گفته می‌شود
که ممیزی اخلاقی نسبت به
ممیزی‌های سیاسی در
اولویت دوم قرار گرفته
است. آیا شما چنین چیزی
را قبول دارید؟ به خصوص
اینکه با اکران دو فیلم
«زنان ونوسی و مردان
مریخی» و «شیش و بش» در
یکی دو ماهه‌ی اخیر این
بحث‌ها شدت گرفته است. تا
جایی که حتی آيت‌الله
علم‌الهدی -امام جمعه‌ی
مشهد- یکی از همین
فیلم‌ها را مروج هم‌جنس
بازی دانسته...
می‌توانم بپرسم کجای این
فیلم تبلیغ هم‌جنس بازی
است؟
من فقط نظر ایشان را به
عنوان نمونه‌ای از
اعتراض‌ها نقل کردم...
در بین صدها هزار نفری که
این فیلم را دیده‌اند،
هیچ کس چنین برداشتی
نداشته است. این برداشت
بسیار شاذ و نادر بوده
است و خود ایشان مطلع
هستند که روی برداشت شاذ
و نادر نمی‌توان حکم كرد...
اما در همین فیلم «زنان
ونوسی مردان مریخی» موارد
غیر اخلاقی عجیب و غریبی
وجود داشت که به نظر
بسیاری باید اصلاح می‌شد!
مثلاً؟
مثلاً همین که دو زن بر
سر این که شوهرشان شب را
در کدام خانه سپری کند،
با هم دعوا و رقابت
می‌کنند!
اول این را در پرانتز عرض
کنم که ما به هیچ عنوان
به هیچ مورد شوخی جنسی
اتاق خوابی در هیچ فیلمی
مجوز نخواهیم داد. رقابت
این دو زن در این فیلم هم
به وضوح بر سر این است که
با کدام غذا، کدام آبمیوه
و کدام مهربانی دل شوهر
را به دست بیاورند. ما
حتی با یک دیالوگ و یا
صحنه هم که حس اتاق خواب
و شوخی جنسی را بدهد، به
شدت مخالفیم. حالا
بگذارید یک بحث کلی را
خدمت‌تان عرض کنم...
آقای سجادپور! اگر اجازه
بدهید قبل از ورود به بحث
بعدی، این سوال را بپرسم
که به نظر شما آیا فیلم
«آتشکار» از این شوخی‌های
به اصطلاح خودتان اتاق
خوابی داشت یا نداشت؟
شما وارد تاریخ شدید!
«آتشکار» تولید سال 86
است!
اما در اسفند 89 اکران
شد. سوال اینجاست که چه
ضروررتی بر اکران این
فیلم وجود داشت؟
برای جواب به این سوال
باید وارد بحث فیلم‌های
توقیفی شویم که موضوع
دیگری است. البته اگر می
خواهید موضوع را عوض
کنید، من آمادگی دارم.
البته من به این تفکیک
بین فیلم‌های توقیفی و
دیگر فیلم‌ها معتقد
نیستم، اما خب اگر کوتاه
در این رابطه توضیح دهید،
ممنون میشوم.
ببینید فیلم‌های توقیفی
بی‌دلیل برای نظام هزینه
ایجاد کرده بودند. ما
این‌ها را با یک مدیریت و
اعمال اصلاحات فراوان
اکران کردیم. به خصوص
همین فیلم «آتشکار» آن
قدر اصلاحات تصویری خورد
که از استاندارد یک فیلم
سینمایی افتاد و با
تیتراژ این زمان،
استاندارد را پر کرد.
تقریباً که نه، تحقیقاً
تمامی آن صحنه‌هایی هم که
می‌توانست برای عامه‌ی
مردم مشکل داشته باشد،
حذف شد. با این حال باز
هم یک محدوددیت سنی و حتی
محدودیت جغرافیایی برای
اکران این فیلم اعمال شد،
به علاوه‌ی اینکه فیلم در
یک زمان اکران سرد و نه
چندان مطلوب با محدودیت
تبلیغاتی به نمایش درآمد.
به هر حال، بحث فیلم‌های
توقیفی یک پروژه‌ی مانده
از گذشته‌های دور بود و
به یک پرونده‌ی بزرگ و
عامل هزینه‌بر برای
مدیریت فرهنگی نظام تبدیل
شده بود که طی یک فرآیند
یک‌سال و نیمه همه‌ی این
فیلم‌ها با کمترین مشکلی
ساماندهی و اکران شدند و
این پرونده‌ی به بن‌بست
خورده بسته شد.
خب برگردیم سر بحث قبلی
شما...
ما وقتی که در پائیز 88
مسئولیت را بر عهده
گرفتیم، آمار موجود نشان
می‌داد که فیلم‌های موسوم
به کمدی سطحی -که البته
در آن دوره تقریباً کمدی
خوب نداشتیم- حدود 74
درصد کل ظرفیت اکران و
تولید را به خود اختصاص
داده بودند. یعنی چیزی
حدود سه چهارم! یادم هست
که در هفته‌ای که من
مسئولیت را پذیرفتم، سه
یا چهار فیلم از بین پنج
یا شش فیلم اکران شده در
سینماها، از بین همین
کمدی‌های سطحی بود. جالب
آنکه در همان روز دوم
مسئولیت بنده، کسانی
بودند که به ما اعتراض
می‌کردند و می‌گفتند که
شما چرا هیچ کاری
نمی‌کنید! یعنی فکر
می‌کردند که این فیلم‌ها
زمان ما تولید شده است و
اصلاً خیلی افراد فرآیند
و پروسه‌ی تصمیم‌گیری
سینمایی را نمی‌دانستند
که وقتی یک تصمیم قاطع
گرفته می‌شود، در بهترین
حالت، 18 ماه بعد می‌توان
نتیجه‌ی کار را روی اکران
دید. مثل یک نشریه نیست
که فردا بتوان نتیجه‌ی
کارها را در آن مشاهده
کرد.
*خرس‌های
برلین و عبور از كیارستمی
بهزاد عشقی: اگر جدایی
نادر از سیمین به جای سال
1389 در سال 1369 ساخته
می‌شد، چه اتفاقی
می‌افتاد؟ هم‌چنان معاصر
دوران خود می‌بود و در
میان منتقدان ایرانی
به‌گرمی پذیرفته می‌شد و
احتمالاً گیشه‌ی پررونقی
نیز پیدا می‌كرد. اما به
احتمال قریب به یقین
مقبولیتی در میان
جشنواره‌های خارجی به دست
نمی‌آورد، چرا كه در آن
ایام جشنواره‌های جهانی
زیر سیطره‌ی كیارستمی و
فیلم‌های كیارستمی‌وار
بودند و جهان ما را به
مثابه جامعه‌ای مدرن و با
دغدغه‌های شهری و امروزی
به رسمیت نمی‌شناختند...
مجله فیلم شماره
435
توضیح
ما : حالا که با عباس
کیارستمی به خاطر
اختلافات باندی وتبدیل
شذن آقا عباس به مهره ی
سوخته چپ افتاده اند می
گویند که جشنواره ها در
آن دوران زیر سیطره ی
کیارستمی بود پس آن همه
جایزه که همان دوره به
فیلم ها ی ج. اسلامی
اهدا می شد قلابی بود؟ پس
آن همه ستایش که از
کیارستمی هم می شد
،قلابی تر از جوایزش ؟
•جشنواره
"ایران 1404" کاملاً
سفارشی است
جشنواره
ایکه خودشان اعتراف می
کنند سفارشی است چه تحفه
ی نطنزی خواهد شد!!
دبیر
کل جشنواره هنری ایران
1404 که توسط حوزه هنری
برگزار می‌شود تاکید کرد
که این جشنواره کاملا
سفارشی است و اتفاقا اصلا
هم بد نیست.(خیلی
هم خوب است)
به گزارش خبرنگار مهر،
صبح امروز شنبه 26 آذر
نشست خبری جشنواره هنری
ایران 1404 با حضور محمد
حمزه زاده، رئیس جشنواره؛
مرتضی گودرزی دیباج،
دبیرکل جشنواره و علی
قربانی دبیر اجرایی
جشنواره در تالار اندیشه
حوزه هنری برگزار شد.
در ابتدای این نشست حمزه
زاده گفت: اگر به اهداف
این جشنواره نگاه کنیم
خواهیم دید که تقریبا از
این جشنواره مهمتر در
میان تمام رشته های هنری
در این چندساله نداشته و
نخواهیم داشت.(
مگه میشه جشنواره ی کاملا
سفارشی بد هم باشه)
این جشنواره که به نوعی
برآیند تمام برنامه های
ماست، مشخص کننده جهت
گیریه ای حوزه هنری است.
وی افزود: مهمترین هدف یک
جامعه هنری و نیز
هنرمندان هر کشوری از
جمله کشور ما، آینده
نگری، آینده‌بینی و توجه
به چشم اندازهاست و همگان
این جمله را که می‌گوید
هنرمند در آینده زندگی
می‌کند را قبول دارند.
وی با اشاره به موضوع
جشنواره هنری ایران 1404
ادامه داد: این جشنواره
به بررسی و تبین نقش
هنرمندان در ترسیم و تحقق
سند چشم‌انداز کشور
برمی‌گردد. ما به دنبال
یافتن پاسخ به سوالتی
مانند اینکه آیا آنقدر که
شایسته و بایسته است
هنرمندان ما به سند 1404
توجه کرده‌‌اند؟ و یا
اصولا آثاری در این باره
تولید شده است یا نه؟
هستیم.
حمزه‌زاده در مورد جلسات
زیادی که در مورد این
جشنواره برگزار شده توضیح
داد: در راستای برگزاری
جشنواره هنری ایران 1404
جلسات زیادی برگزار شد که
در آن نظرات تعداد زیادی
از دانشمندان، هنرمندان،
پژوهشگران و صاحب نظران
در این حوزه را جویا شدیم
تا به تقسم‌بندی‌های
نهایی در مورد آن رسیدیم.(
وقتی جشنواره کملا سفارشی
است دیگر نظر خواهی
نمیخواد)
وی ترسیم و طراحی جایزه
1404 را از مهمترین
دستاوردهای این جلسات
دانست و گفت: یکی از
دستاوردهای مهم جلسات هم
اندیشی ما طراحی جایزه‌ای
با نام جایزه 1404 است که
قرا ر بر این شد که این
جایزه در طول این 14 سال
به تمام کسانی که در
جشنواره‌های مختلف هنری
شرکت کرده و آثارشان
منطبق با خواسته‌های ماست
تعلق بگیرد.
در ادامه این برنامه علی
قربانی دبیر اجرای
جشنواره هنری ایران 1404
گفت: این جشنواره از 8
بهمن تا 10 بهمن (3 روز)
برگزار می‌شود که بخش
عمده کارها در حوزه هنری
تهران نمایش داده می‌شود
ولی کماکان در حال رایزنی
برای ارائه اثار در ابعاد
گسترده‌تری هستیم.
وی ادامه داد: در بخش
موسیقی قرار بر این شد که
قطعه ارکسترال ایران 1404
در تالار اندیشه حوزه
هنری به مدت 3 شب اجرا
شود ولی در حال رایزنی
هستیم که این اجرا بیرون
از حوزه هنری نیز اجرا
شود. نمایش هایی نیز که
به مرحله نهایی راه یافته
اند در تالار سوره حوزه
هنری برگزار می‌شود ولی
در حال رایزنی هستیم که
این اجرا بیرون از حوزه
هنری نیز اجرا شود.
•ج.
اسلامی نام سپنتا را هم
آلوده مقاصد خودش می کند!
دومین
جشنواره فیلم کوتاه
"سپنتا" برگزار می‌شود
دومین جشنواره فیلم کوتاه
"سپنتا" ویژه کودکان و
نوجوانان 8 تا 16 سال در
تاریخ یکم دی ماه در خانه
هنرمندان ایران برگزار
خواهد شد
.
صنم کیوانی، دبیر دومین
دوره جشنواره فیلم کوتاه
سپنتا در توضیح کم و کیف
برگزاری این جشنواره به
مهر، گفت: در این جشنواره
که دومین دوره خود را
تجربه می‌کند، 20 فیلم
ساخته کودکان و نوجوانان
طی دو روز در تاریخ اول و
دوم دی ماه به نمایش
گذاشته خواهند شد.
وی در ادامه افزود:
جشنواره فیلم کوتاه سپنتا
در دومین سال برگزاری، به
طرح ساخته‌های سینمایی
کوتاه کودکان و نوجوانان
8 تا 16 ساله خواهد
پرداخت و هیأتی چهار نفره
متشکل از خسرو سینایی،
عزیزالله حاجی‌مشهدی،
مصطفی خرقه‌پوش و مهران
سپهران آثار حاضر در
جشنواره را مورد بررسی
قرار خواهند گرفت.
لازم به ذکر است دومین
دوره جشنواره فیلم کوتاه
سپنتا به همت دپارتمان
سینمای دیجیتال مجتمع فنی
تهران در روزهای ذکر شده
و در ساعت 4 تا 7 در خانه
هنرمندان ایران برنامه
خواهد داشت.
•جمهوری
اسلامی 1925 بار برای
ایرانیان شیفته افتحار ،
افتخار آفریده است !!
اشاره به دور و نزدیك:
نگاهی به سینمای ایران در
عرصه‌ی بین‌الملل در سال
1389
محمد اطبایی: سینمای
ایران از تیر 1337 که با
نمایش شب‌نشینی در جهنم
در جشنواره‌ی برلین اولین
حضور بین‌المللی خود را
رقم زد، تا پایان شهریور
1390، 24201 حضور
بین‌المللی داشته است که
23535 حضور آن به سال‌های
پس از انقلاب برمی‌گردد.
سینمای ایران از سال 1340
و دریافت اولین جایزه‌ی
جهانی خود با فیلم یک آتش
در جشنواره‌ی ونیز، تا
كنون 2077 جایزه در خارج
از کشور گرفته که 1925
جایزه مربوط به سال‌های
پس از انقلاب است. به
عبارت دیگر، سینماگران
ایرانی از ابتدای سال
1358 تا كنون به طور
متوسط ماهی 9/4 جایزه‌ی
بین‌المللی گرفت.
|
اشتراک گذاری: |
|
|
