سالگرد ۱۸ تیر را گرامی بداریم
۱۸
تیر مهمترین حرکت مردمی بعد از سالها رکود و سکوت بود. به نوعی شاید اهمیتش از جنبش ۸۸ هم بیشتر بود، چرا این ظرفیت را داشت که به یک انقلاب سرنوشت ساز و مترقی منجر شود. البته خاتمی چیان می خواستند این طور وانمود کنند که دانشجویان فقط اعتراض شان به متوقف شدن انتشار روزنامه سلام است، اما وقتی دامنه ی اعتراضات بالا گرفت، دانشجویان دولتی یا همان تحکیم وحدتی ها (دانشجویان وحدت دانشگاه و حوزه سابق) حسابشان را از دانشجویان معترض به کلیت نظام جدا کردند و دامنه اعتراضات به خیابان ها کشیده شد. دانشجویان دختر برای نخستین بار با شهامت حجاب های تحمیلی شان را به زیر پا لگد کردند، کسی دنبال رای اش نبود تا امتیازی برای بال دیگر نظام یعنی باند دوم خرداد کسب کند، کسی روی پشت بام نمی رفت تا از الله اش کمک بگیرد، فقط چماقداران نظام بودند که با نام فاطمه زهرایشان دانشجویان را از بالکن خوابگاه به بیرون پرتاب می کردند و چهره واقعی ی حکومت مذهبی را به نمایش می گذاشتند. در همان روز ها بود که نقاب از چهره خاتمی شارلاتان، دوم خردادی ها و دیگر حامیان بخش خوب (!) نظام مقدس برداشته شد. خاتمی با حمایت آشکار و گاه پنهان عواملشان در غرب، به خصوص رادیو تلویزیون های فارسی زبان غربی، به شدت در مقابل این حرکت که دیگر از حصار درهای دانشگاه فراتر رفته بود ایستاد. چماقداران حکومتی به فرمان خاتمی و با چراغ سبز رهبر اندیشمند (!) با زنجیر و قمه به جان مردم افتادند. نبردهای خیابانی با مقاومت ستایش انگیز جوانان به هیجان آمده روزها و شب های متوالی ادامه داشت. خاتمی به دروغ ادعا کرد که در این حوادث خون از دماغ کسی نیامده، اما خیلی زود مشخص شد که عزت الله ابراهیم فر، فرشته ی علیزاده و … جان باخته اند و دانشجویی را کور کرده اند. علاوه بر مجروحین، صدها دانشجو دستگیر و به شکنجه گاه ها سپرده شدند، هنوز هم در زندان های مخوف ج. اسلامی جمعی از داشجویان دستگیر شده ی آن زمان اسیر هستند. آن دوران هنوز احمدی نژاد را زیر عنوان پرزیدنت حتما دکتر به وسط گود نفرستاده بودند تا همه جنایت ها را به حساب او واریز کنند. آن دوره خاتمی جونشون تدارک چی بود، پس باید قضیه را ماست مالی می کردند، و کردند و در دادگاه عدل اسلامی هم گویا یک سرباز به جرم دزدیدن تیغ صورت تراشی محکوم شد و قصه تمام.
بله، ۱۸ تیر می توانست نوید یک انقلاب مترقی را بدهد، ولی خیانت های بخش عمده ای از حامیان خاتمی و معتقدین به اصلاح پذیری حکومت مافیایی این حرکت درست و سرنوشت ساز را متوقف کرد. بعد از این اتفاق بود که خامنه ای مجبور شد امت در صحنه را فراخواند و مقداری برایشان اشک بریزد.
هنرمندان و به خصوص سینماگران سینمای آرایشگری که در حرکت های سال ۸۸ به امید برنده شدن مهره های متمایل به دوم خرداد وارد گود شدند و سر قبر ندا اشک ریختند، در حوادث ۱۸ تیر چه کردند؟ آیا اطلاعیه ای، اعلامیه ای، حتا اعتراض نیم بند نمایشی هم از سوی آنها مشاهده شد؟ نه، آخر حرکت ۱۸ تیر در دوره خاتمی جون به وقوع پیوست و سینماگران سینمای صادراتی هنوز نیازی نبود سیاسی بشوند. شرایط ایجاب می کرد که ادعا کنند "هنر از سیاست جداست"، پس حرکت و اعتراضات دانشجویی هم سیاسی است و به آن ها ربطی ندارد. بله، ۱۸ تیر مهمترین حرکت مردمی بود. دریغ و درد که سرکوب شد. اگر بار دیگر حرکتی بخواهد شکل بگیرد و همه گیر شود، اگر بشود امیدی به پیروزی نهایی داشت، تنها راه رهایی الگوبرداری از نخستین حرکت بعد از سالها سکوت در ۱۳۷۸ و اتکا به آن خواهد بود. حرکتی که هدفش نابودی کامل جمهوری اسلامی بود، با همه باندها و دستجاتش، اصلاح طلب، تمامیت خواه، ملی مذهبی، معتدل و
بصیر نصیبی
۱۸ تیر ۲۰۱۴
دیدگاه های خوانندگان: