در سوگ فرهاد مجدآبادی
کانون سینماگران ایران در تبعید یکی از یاران وفادار و انسان آرمانخواه و مبارز و هنرمند و نویسنده توانایش را از دست داد.
با اندوه بسیار دریافتیم که فرهاد مجدآبادی پس از تحمل رنج آور بیماری اش رفت و ما را در مبارزه در این سنگلاخ بی عدالتی و ستمگر جهان امروز تنها گذاشت. او از پایه گذراران پیگیر کانون سینماگران بود و در این راه کوشش فراوان می کرد.
فرهاد مجدآبادی در تمام این سال های درد، در کنار مردم ستمدیده ایران ایستاد و هرگز از تلاش و مبارزه دست برنداشت. تلاش او برای خلق آثار هنرمندانه و مبارزه جو، نوشتن و اجرای نمایشنامه های زیبا و انسانی و کوشش برای فراهم کردن امکان کار و خلق اثر از سوی هنرمندان مردمی یکی از خصلت های برجسته او بود که نتایج درخشان و موثرش را برجا گذاشت.
کانون سینماگران ایران در تبعید درگذشت فرهاد مجدآبادی، یار دیرین و نویسنده و هنرمند آزادیخواه و مبارز را به خانواده او و یاران و همراهانش تسلیت می گوید و خاطره این انسان هنرمند و مبارزه را گرامی می دارد.
کانون سینماگران ایران در تبعید
همراه با مرکز پژوهشی سینمای آزاد, نشریه سینمای آزاد, کانون فرهنگی خیام – مونیخ , کانون فرهنگی پیوند,
۷٫۸٫۲۰۱۴
——-
در سوگ فرهاد مجد آبادی
متاسفانه روز سه شنبه ۱۴ مرداد(۵ آگوست)، قلبی سرشار از عشق به هنر و آزادی در شهر فرانکفورت- آلمان از تپش ایستاد. فرهاد مجد آبادی هنرمند تئاتر و سینما در گذشت و فقدانش جامعه هنری میهن در بندمان را به سوگ نشاند.
فرهاد ازهنرمندانی بود که با وجود ناملایمات و سختی ها ی زندگی در تبعید، هرگز ناامید نشد و با سخت کوشی کار کرد و توانست آثار نمایشی متفاوت و انسان مدارانه ای را خلق و به روی صحنه آورد.
فرهاد علاوه برکار تئاتر، درعرصه های دیگر فرهنگ وهنر نیز فعالیت می کرد. فیلم و مجموعه تلویزیونی می ساخت، در حوزه مطبوعات قلم می زد، نقد تئاتر وفیلم می نوشت، و به ویژه از نویسندگان وهمکاران پیوسته "مجله سینمای آزاد در تبعید" بود و این همکاری را تا آخرین روزهای زندگی اش ادامه داد. مجله ای که در نقد سیاست های هنری ارتجاعی جمهوری اسلامی، و در افشاگری مماشات هنرمندان وسینماگران در پیوند با دیکتاتوری جمهوری اسلامی، پیشتاز بود و در افشای مشاطه گری خارج نشینان و بند وبست های آنها با رژیم، مبارزه سازش ناپذیری را پیش برده و همچنان به این رسالت مردمی خود ادامه می دهد.
با آغاز و شکل گیری حرکت سینمای تبعید، در سال های آغازین دهه نود میلادی، و برگزاری دوره های جشنواره سینمای تبعید، فرهاد از مشوقان و همراهان و خود از کوشندگان این حرکت نوپا بود.
خود او نیز دوره های جشنواره سینمای تبعید ایران – در فرانکفورت را با همیاری یارانش سازمان دهی وبا موفقیت برگزار کرد.
از ویژه گی های برجسته فرهاد، باور مندی او به کارکرد تشکل و کار جمعی بود. فرهاد با چنین درکی از مبارزه به ضرورت تشکل و سازمان یافته گی هنرمندان در تقابل با نظام ضد فرهنگ جمهوری اسلامی تاکید می کرد و خود همواره از همراهان و آغاز گران چنین حرکت های جمعی و متشکل درعرصه های دموکراتیک بود.
فرهاد عضو هیئت دبیران "کانون سینماگران ایران در تبعید" و همچنین از بنیان گذاران و از اعضاء هیئت انتخابی دبیران "جامعه هنرمندان ایرانی در تبعید " بود.
کارنامه گسترده آثار فرهاد مجد آبادی، نشانگر زندگی پربارهنرمندی است که در آثار خود با کنکاش خلاقانه درزندگی مردم، با انعکاس نابسامانی ها و نا برابری های اجتماعی، نفی سلطه، وطرح امکان تغییر پذیری دنیای غیرانسانی امروز، چشم انداز روشنی از جهان انسانی را در آثار خود نوید می داد.
یادش همواره سبز وگرامی باد
جشنواره بین المللی سینمای تبعید – سوئد
شنبه ۱۸مرداد ۱۳۹۳ – ۹آگوست ۲۰۱۴
———–
مرگ من سفری نیست
هجرتی ست
از سرزمینی که دوست نمی داشتم
به خاطر نامردمانش
……………………. احمد شاملو
بازهم یکی دیگر از یاران تئاتر تبعید ، از بین ما به سفری ابدی رفت . این سوز و سرمای زمستان طولانی تبعید خیال پایان ندارد . در سالهای اغازین تبعید عزیزانی چون غلامحسین ساعدی ، بیژن مفید، ……. و اینک فرهاد مجدابادی را باید به سفر ابدی رهسپار کنیم . فرهادی که خود یکی از ارکان های اساسی تئاتر تبعید به حساب می امد . و هرچه در توان داشت در اختیار اجرائی برای تئاتر قرار می داد ، تا چراغ تئاتر در این سوی اب های دور از وطن روشن بماند . فرهاد مجدابادی کار تئاتر را با نوشتن نمایشنامه و کارگردانی تئاتر از سال ۱۳۴۵ اغاز کرد . در تمام سالها تا قبل ازانقلاب سیاه ۵۷ تجربه های گوناگونی را کسب کرد . از اسیستانی اربی اوانسیان ، تا بازی در فیلم شهرقصه و گذراندن دورانی در گارگاه نمایش و سپس ایجاد گروه تئاتر زنده وبعد رفتن به اداره تئاتر همراه با گروهش و به صحنه بردن بیش از ۳۰ نمایش و نوشتن بیش از ۱۰ نمایشنامه و لک لک کردن در تئاتر بعداز انقلاب سیاه ۵۷ ، و اخرین کار صحنه اش تبدیل به سریالی شد به نام مخمصه . و بعداز ان دیگر جائی برای ماندن و کار کردن در وطنش نیافت ودر ۲۷ سال پیش تن به تبعید خودساخته داد. ودر سالهای تبعید از پا ننشست و علیرغم عدم امکانات سعی بر روی صحنه بردن نمایش داشت . فرهاد نه تنها خودش شور و عشق به صحنه بردن نمایش را داشت . بلکه برای اکثر گروه های تئاتری در تبعید این وظیفه را بردوش خود احساس می کرد. کمک کند ، سالن بگیرد و تبلیغات کند ، تا در خارج کشور تماشاچی تئاتر تربیت کند .در تمام این ۲۷ سال اندکی از تبعیدی بودن خود برنگشت و همیشه نالان بود از دست نارفیقانی که از پیکره تئاتر تبعید کنده می شدند وبه دارالخلافه وحشت می رفتند . ودر جشنواره های فجرشان به خوش رقصی و دریوزه گی می افتادند . ویا چون مسافران دارالخلافه بودند، مناسبتاشان با تبعید مثل جن و بسم الله شده بود . فرهاد هرگز دل خوش نکرد نه به دوم خرداد وبه وعده های دروغین دارالخلافه . و همیشه خود را هنرمند تبعیدی می دانست . گروه تئاتر تماشاخانه از سال ۱۳۸۸ که در غربت تبعید ایجاد شد . همیشه از همفکری ، یاری و مدد فرهاد مجدابادی بهره داشت. فرهاد همیشه حرفه ای ترین و ارزان ترین امکانات اجرائی را در منطقه خودش ایجاد می کرد ، و احساسش اینگونه بود که انگار یکی از کارهای خودش را بروی صحنه می برد . اگر کاری با موفقیت روبرو می شد، خودش را در ان شریک می دید ، همراه گروه شادی می کرد… پا به پای گروه نمایش از اغاز ورود به سالن تا پایان نمایش حرص می خورد و می دوید، پدری مهربان بود برای تئاتر تبعید. فرهاد مجدابادی با امکانات ناچیزش در شهر فرانکفورت تماشاخانه ای به نام تهران ایجاد کرده بود ، که محل نمایش اکثر گروهای تئاتری اروپا شده بود . بدرستی باید بگوئیم که تئاتر تبعید یکی از پایه های اساسی خود را از دست داده است . گروه تئاتر تماشاخانه این فقدان بزرگ را به خانواده تئاتر تبعید چه در خارج وچه در ایران، به دختران و پسران و همه نزدیکان فرهاد مجد ابادی تسلیت می گوید. و از انان خواهشمند است که این سالن کوچک تماشاخانه را به نام تماشاخانه فرهاد مجدابادی حفظ کنند .
گروه تئاتر تماشاخانه و الباقی تئاتریهای تبعید همه گونه دست همکاری می دهند تا این تماشاخانه به یادبود فرهاد مجد ابادی پا برجا بماند . گروه تئاتر تماشاخانه یاد و خاطره فرهاد مجدابادی را ، همواره در تمامی اجراها با خود خواهد داشت.
" گروه تئاتر تماشاخانه " – حسین افصحی
دیدگاه های خوانندگان: